Απίστευτη και τόσο αληθινή ατάκα
στην αγαπημένη μας παιδική ταινία Shrek.
Τώρα που είναι γιορτές, ας
ξαναβρούμε το παιδί μέσα μας! Ταινιούλα, ζεστή σοκολάτα και πολύχρωμες
ανταύγειες από τα λαμπάκια του χριστουγεννιάτικου δέντρου!
‘Όλοι μας, λοιπόν, έχουμε στρώματα,
πολλά στρώματα σε κάθε τι που σκεφτόμαστε και πράττουμε. Όσο μεγαλώνουμε,
περισσότερα στρωματά προστίθενται στο «κρεμμύδι» μας, καινούργιες εγκεφαλικές
συνάψεις δημιουργούνται σύμφωνα με τις γνώσεις κι εμπειρίες που προστίθενται.
Από απλοί, γινόμαστε όλο και πιο πολύπλοκοι στα θέλω μας, στους στόχους μας, στους
καθημερινούς μας ρυθμούς.
Ο χρόνος, που παλιά εξαπλωνόταν
μπροστά μας ως το άπειρο, γεμάτος όνειρα και προσδοκίες, τώρα τεμαχίζεται σε
μυριάδες κομμάτια. Χρονοδιαγράμματα που πρέπει να τηρηθούν, προθεσμίες που
πρέπει να προλάβουμε κι άλλες λοιπές υποχρεώσεις γίνονται βρόγχοι που μας
πνίγουν. Τρέχουμε να προλάβουμε το ρολόι.
Λένε ότι όσο μεγαλώνουμε γινόμαστε
πιο επιλεκτικοί. Σε κάθε επίπεδο. Από τα άτομα που θα επιλέξουμε να κρατήσουμε
δίπλα μας ως τις επιλογές διασκέδασης που θα κάνουμε. Αρχίζουμε να μετράμε
τι και ποιος έχει σημασία για εμάς. Είναι άραγε αλήθεια αυτό κι αν ναι,
γιατί συμβαίνει; Το έχετε σκεφτεί ποτέ;
Η γνώμη μου είναι ότι ναι,
συμβαίνει και είναι απολύτως φυσικό. Γιατί από τη μία πλευρά, κάπου εκεί στα 35
με 40 έχεις πια βρει τον εαυτό σου και τα πατήματά σου, αφού έχεις φάει τα
μούτρα σου, αφού έχεις κάνει τα πειράματα σου και εκατοντάδες άνθρωποι έχουν
περάσει από τη ζωή σου. Ξέρεις πια τι σ’ αρέσει και τι ευχαριστεί και το
σημαντικότερο, δεν νιώθεις πια ότι έχεις κάτι ν’ αποδείξεις!
Από την άλλη πλευρά, πιθανότατα
έχεις ήδη οικογένεια κι αυξημένες ευθύνες στη δουλειά σου, μια περίπλοκη
και με πολλές απαιτήσεις καθημερινότητα. Ο ελεύθερος χρόνος είναι ελάχιστος. Το
νιώθεις. Οπότε ναι, είσαι πιο επιλεκτικός κι εκεί ακριβώς είναι που θες να
επενδύσεις σε απλά πράγματα.
Να χουζουριάσεις στην αγκαλιά του
συντρόφου σου και να απολαύσετε μια καλή κωμωδία στον καναπέ ή ν’ απολαύσετε
ένα ποτήρι κρασί και μια καλή συζήτηση κάτω από τ̓ αστέρια.
Να είσαι με έναν παλιό φίλο που σε
ξέρει χρόνια κι όντας μαζί του μπορείς ν’ απεκδυθείς από όλους τους
ρόλους και τις ευθύνες, απ’ όλα τα προσωπεία που φοράς για ν̓ ανταπεξέλθεις
στην καθημερινότητα σου.
Να φροντίσεις τον εαυτό σου και να
χαλαρώσεις. Ν̓ αποτινάξεις από πάνω σου για λίγο την καθημερινότητα και να
γελάσεις αβίαστα! Δεν έχεις χρόνο για τοξικούς ανθρώπους κι άβολες καταστάσεις.
Θέλεις εκείνες τις στιγμές να νιώσεις χαλαρός, αγαπημένος κι ικανοποιημένος.
Μην νιώθεις ενοχές γἰ αυτό!
Είσαι επιλεκτικός γιατί εκεί κάνεις
την αποσυμπίεσή σου, ξεκουράζεις το μυαλό σου και φορτώνεις τις μπαταρίες σου,
κάνοντας πράγματα που σ’ ευχαριστούν με ανθρώπους που αγαπάς. Ακόμα κι αν σε
πουν εγωκεντρικό, ποιος νοιάζεται τελικά; Αν είσαι εσύ καλά, όλα είναι ή
γίνονται καλύτερα!
Ζωγράφισε, λοιπόν, ένα τεράστιο
χαμόγελο στο πρόσωπό σου, πάρε απ̓ το χέρι τους ανθρώπους της ζωής σου κι
άρχισε να υφαίνεις όμορφες και φωτεινές στιγμές, με αγάπη και χαμόγελο. Γιατί
από αυτές τις μικρές στιγμές φτιάχνεις μια ολόκληρη ζωή!
