Τώρα που φτάνουμε, αργά και βασανιστικά, προς το τέλος της Άνοιξης σκέφτομαι πως όντως είμαι παιδί του χειμώνα γιατί αυτός ο καιρός δεν παλεύεται. Αν δηλαδή έχουμε τέτοιες θερμοκρασίες Μάιο μήνα, τι θα συμβεί μόλις μπει καλοκαίρι;
Θα ρωτήσεις εσύ τώρα, φανατικέ καλοκαιράκια, γιατί μου
αρέσει ο χειμώνας απ’ τη στιγμή που έχει τόσο κρύο κι όλα τρέχουν σε απίστευτες
ταχύτητες. Ε, να γι’ αυτό! Γιατί έχει κρύο κι όλα τρέχουν σε απίστευτες
ταχύτητες. Ρε παιδί μου, το χειμώνα
μπορεί να έχει πολύ κρύο όμως μπορείς να το διαχειριστείς με τον κατάλληλο
ρουχισμό, μια ηλεκτρική κουβέρτα, σκουφί και γάντια. Το καλοκαίρι, αν μείνεις
μόνο με το μαγιό, τι άλλο να βγάλεις για ν’ αντέξεις;
Δεν υποφέρεται το 40άρι, παίδες. Όλοι το ξέρουν!
Επίσης, όντως τρέχουν όλα με απίστευτες ταχύτητες το
χειμώνα κι αυτό γιατί έχεις πρόγραμμα. Δουλειές,
γυμναστικές, σχολές αν είσαι φοιτητής, οικογενειακές υποχρεώσεις αν έχεις
παιδιά. Πού να βρεις χρόνο να χαλαρώσεις όταν είσαι 24/7 σε εγρήγορση. Το
καλοκαίρι τέλος αυτά! Η δουλειά όχι και τόσο. Πρέπει να περιμένεις την
άδεια για να ξελαμπικάρεις, εκτός αν εργάζεσαι με παιδιά που τελειώνει η
δουλειά 15 Ιουνίου γιατί μετά ξεχύνονται σε κατασκηνώσεις και χωριά.
Ωραία
η καλοκαιρινή αδράνεια αλλά ρε φίλε, από ένα σημείο και μετά νιώθεις λες και
σου τρυπάει τα νεύρα με το σφυράκι από την τελευταία έξοδο της Ρίτας Χέιγουορθ.
Πέρα από αυτό έχουμε κι άλλα θέματα. Όσο περνάει ο καιρός,
απελπίζομαι γιατί θα βαρεθώ να ψάχνω που θα κάνω μπάνιο επειδή όλες οι παραλίες
είναι ασφυκτικά γεμάτες ή που θα πάω διακοπές επειδή υπάρχει πληρότητα στο
98,6% των προορισμών που έχω επιλέξει να διακοπάρω.
Καλοκαίρι
σου λέει μετά. Ο κόσμος χαλαρώνει κι
ηρεμεί. Έλα να δεις πόσο ήρεμη και χαλαρή είμαι όταν κάνω μιάμιση ώρα το
Πειραιάς-Γλυφάδα, με 40 βαθμούς, σταματημένη στην Ποσειδώνος! Τέτοιο ζεν ούτε
με τη γιόγκα!
Σ’ αυτό το σημείο βέβαια πρέπει να
παραδεχτώ πως όσο κι αν είμαι παιδί του χειμώνα, όσο κι αν λατρεύω το κρύο, τα
μάλλινα πουλόβερ, το παπλωματάκι μου, άλλο τόσο ανυπομονώ, κάθε χρόνο, για το
καλοκαίρι. Μπορεί κάθε καλοκαίρι να είναι ένα τεστ για τα νεύρα μου, αλλά
έχει και τα καλά του.
Ένα
είναι η μυρωδιά της θάλασσας. Ακόμα και το χειμώνα θα με βρεις σε μια παραλία
να χαζεύω τη θάλασσα. Πόσο μάλλον το καλοκαίρι που έχει την τιμητική της! Τα
γυμνά πόδια. Όλη μέρα, κάθε μέρα ξυπόλυτη. Το κάψιμο στο δέρμα απ’ τον ήλιο και
το αλάτι. Τα νυχτερινά μπάνια στη θάλασσα. Τα cocktails με γρανίτες. Το ανέμελο μαλλί. Τα
φουστάνια που τα παίρνει ο αέρας. Τα αμέτρητα παγωτά. Τα κοκκινισμένα μάγουλα.
Το σημάδι απ’ τα γυαλιά. Οι έντονες φακίδες και το ξανθό μαλλί. Τα μπουγέλα. Το
σημάδι απ’ το μαγιό. Η μυρωδιά απ’ το λάδι μαυρίσματος. Οι καλοκαιρινοί έρωτες.
Τώρα που το καλοσκέφτομαι, η λίστα μπορεί να συνεχίζεται
για ώρα γιατί τελικά το καλοκαίρι έχει μπόλικες απολαύσεις. Διαφορετικές απ’ το
χειμώνα.
Τα
καλοκαίρια έχεις την ευκαιρία να δημιουργήσεις αναμνήσεις που θα σε
συντροφεύουν τις δύσκολες νύχτες του χειμώνα. Εκεί που η πίεση από μια
κουραστική μέρα θα σε κομματιάζει, εκεί θα εμφανιστεί μια ακτίνα ήλιου και θα
θυμηθείς το χαμόγελό σου μια καλοκαιρινή μέρα. Στη θάλασσα, ξυπόλητη, αγκαλιά
μ’ ένα μεγάλο ποτήρι μπίρα.
Όσο παιδί του χειμώνα κι αν είσαι, δεν μπορείς ν’
αντισταθείς στη μαγεία του καλοκαιριού. Κανείς δεν μπόρεσε και κανείς δε θα μπορέσει
οπότε γιατί να κάνεις εσύ τη διαφορά;
Μην
εστιάζεις μόνο σε όλα εκείνα τα εκνευριστικά του καλοκαιριού, που πίστεψέ με
είναι αμέτρητα, γιατί όλο και κάποιος θα βρεθεί να σου απαριθμήσει τα
εκνευριστικά του χειμώνα και τότε μαύρο φίδι που μας έφαγε.
Γι’ αυτό βγάλε παπούτσια, πάρε μια παγωμένη μπίρα και
κάθισε αναπαυτικά να περιμένεις τον Ιούνιο. Δε θ’ αργήσει να έρθει.
