Όσο ωριμάζεις, τόσο λιγότερους
ανθρώπους κρατάς δίπλα σου
Το πέρασμα στην ενήλικη ζωή ενός
ανθρώπου, εκτός από περισσότερες ευθύνες και υποχρεώσεις, περιλαμβάνει κι έναν
επαναπροσδιορισμό της ζωής του γενικότερα.
Όσο περισσότερο ωριμάζει ένας
άνθρωπος, τόσο αλλάζει και ο ίδιος αλλά και οι προτεραιότητες του και οι
ανάγκες του. Έτσι, φτάνει η στιγμή που γίνεται μια σοβαρή ιεράρχηση στη ζωή του
αλλά κι ένα ολοκληρωτικό ξεσκαρτάρισμα.
Πρώτα απ’ όλα, θα διαλέξει τους
ανθρώπους που θα συνεχίζουν να είναι δίπλα του. Ο απολογισμός αυτός θα
καταλήξει στο να κρατήσει κοντά του λίγους και καλούς.
«Αν δεν αρχίσεις να χάνεις φίλους,
τότε δεν ωριμάζεις», λένε. Έτσι ακριβώς είναι. Όσο πιο ώριμος είναι κάποιος,
τόσο είναι σε θέση πια να διαλέγει σωστά και να κρίνει ποιοι άνθρωποι αξίζουν ή
όχι να μείνουν στη ζωή του και να παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο σ’ αυτή.
Όσο μεγαλώνουμε, συνειδητοποιούμε
πως όλοι οι άλλοι άνθρωποι που κάνουμε παρέα ή γνωρίζουμε δε γίνεται να είναι
όλοι κολλητοί μας, ούτε και μπορούμε να εμπιστευτούμε τους πάντες και να
περιμένουμε πως θα μας στηρίξουν όταν θα τους έχουμε ανάγκη.
Μέσα, λοιπόν, από μικρά τεστ που
μπορεί να τους έχουμε περάσει και εξετάζοντας το ποιοι ήταν δίπλα μας στις
λύπες και στις χαρές, καταλήγουμε στους λίγους - μετρημένους στα δάχτυλα που
θέλουμε να μείνουν για πάντα στη ζωή μας.
Δεν είναι ανάγκη να έχει κάποιος εκατό φίλους για να είναι
ευτυχισμένος. Μπορεί να έχεις έναν αδελφικό φίλο ή μια κολλητή/ κολλητό που
γνωρίζεστε χρόνια και είστε τόσο δεμένοι και κάνετε τόση καλή παρέα που δε θα
τον άλλαζες με κανέναν.
Ακόμη κι ο ένας και μοναδικός φίλος μπορεί να είναι τόσο πολύτιμος
που άλλοι δέκα να μην μπορούν να συγκριθούν μαζί του.
Με κάποιους ανθρώπους είμαστε
αδερφές ψυχές. Αν έχεις την τύχη να συναντήσεις αυτούς τους ανθρώπους, τότε η
χημεία και το δέσιμο μεταξύ σας θα είναι μοναδικό.
Γι αυτό λοιπόν, διώξε μακριά όσους σου κάνουν κακό, όσους έχουν
αρνητική επιρροή πάνω σου κι όσους αντικειμενικά κρίνεις πως δεν αξίζουν να
είναι φίλοι σου. Κράτα μόνο όσους νιώθεις σαν οικογένειά σου και ξέρεις πως θα
έκαναν τα πάντα για σένα όπως κι εσύ γι αυτούς.
Μια ζωή με τους λάθος ανθρώπους δίπλα μας, δεν μπορεί να είναι
παρά μια δυστυχισμένη ζωή. Μη σπαταλάς το χρόνο σου και
μοιράζεις τον εαυτό σου εκεί που δε βρίσκεις αντίκρισμα.
Η ωριμότητα και το πέρασμα στην
ενηλικίωση πάει πακέτο και με τη μοναχικότητα.
Μήπως, λοιπόν, ήρθε η ώρα γι αυτό
το ξεσκαρτάρισμα που λέγαμε; Μήπως ήρθε ο καιρός κάποιοι να σε χάσουν από
κολλητό;
Να είσαι όμως έτοιμος να δεχτείς
κι εσύ ότι θα χάσεις κάποιους φίλους όταν θα κάνουν κι αυτοί τον δικό τους
απολογισμό.
Κάποιοι θ’ αποχωρίσουν αθόρυβα,
με κάποιους ίσως υπάρξουν και κάποιες προστριβές. Όπως και να χει, έτσι είναι
τα πράγματα και πια έχεις και τη γνώση και την ωριμότητα να τα δεχτείς.
Πολλοί θα περάσουν από τη ζωή
σου. Κάποιοι θα μείνουν γιατί το θέλουν, άλλοι θα είναι απλώς περαστικοί,
μερικοί θ’ αποχωρήσουν αφήνοντας σου ερωτηματικά και μια πικρή γεύση.
Η ωριμότητα προϋποθέτει σωστή κρίση και δύναμη. Δύναμη
για να φύγεις ή να διώξεις αλλά και να κρατήσεις αυτούς που αξίζουν.
Θα μάθεις να πορεύεσαι από εδώ και πέρα με τους λίγους αλλά
πολύτιμους. Τους ξεχωριστούς για σένα κι
αυτούς που έχουν εσένα για ξεχωριστό.
