Οι φίλοι φαίνονται όταν χάνεσαι

Πόσοι άνθρωποι, άραγε, πέρασαν και θα περάσουν απ᾽ την ζωή μας; Πολλοί θα φύγουν στο δεκάλεπτο, άλλοι στο μισάωρο, άλλοι στη μία ώρα και άλλοι στην βδομάδα. Κάποιοι θα μείνουν για πάντα. Άλλοι θα λείψουν για καιρό αλλά δε θα φύγουν ποτέ.

Τι είναι αυτό που κάνει τελικά δύο η παραπάνω ανθρώπους να μένουν μαζί; Να δημιουργούν μια δικιά τους σχέση που κρατάει στο χρόνο και στις δυσκολίες;

Σίγουρα όλοι θα μπλεχτούμε σε καταστάσεις με ανθρώπους, από τους οποίους έχουμε κάτι να κερδίσουμε. Δεν είναι κακό να παραδεχόμαστε πως στις σχέσεις μας υπάρχει το δούναι και λαβείν.

Δε μιλάω οπωσδήποτε για κάτι υλικό, το οποίο μπορεί να μας προσφέρει ο άλλος. Μπορεί να είναι κάποια συναισθήματα, κάποια σχέση με ένα άτομο την οποία έχουμε ανάγκη εκείνη την στιγμή.

Αν στην πορεία, όμως, αυτό χαλάσει και νιώσεις πως δεν είσαι ικανοποιημένος από αυτά που σου προσφέρει πλέον αυτό το άτομο; Τότε αποκρινόμαστε, συναντιόμαστε πού και πού στον δρόμο και ρωτάμε διπλωματικά «πού χάθηκες;»

Μην απογοητεύεστε, είναι λογικό οι σχέσεις να έχουν ένα τέλος. Δύο άτομα που συναντήθηκαν, γνωρίστηκαν και δέθηκαν κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες, μπορεί να μην είχαν συνάψει καμία σχέση, εάν οι συνθήκες ήταν εντελώς διαφορετικές. Και όταν αλλάξουν αυτές οι συνθήκες, δεν είναι καθόλου παράξενο να απομακρυνθούν, ακόμα και με άσχημο τρόπο.

Υπάρχουν όμως και αυτοί οι 5-6 άνθρωποι στη ζωή του καθενός μας, που ακόμα και αν χάνονται κάπου-κάπου, ποτέ δεν φεύγουν πραγματικά. Συνήθως είναι κάποιος παλιός κολλητός ή κάποιο μέλος της οικογένειας σου με το οποίο είσαι παραπάνω δεμένος.

Στη ζωή, όμως, δεν έρχονται όλα όπως τα θέλουμε και τα μονοπάτια που πρέπει να πάρουμε πολλές φορές μας οδηγούν μακριά από αυτούς που αγαπάμε. Όμως αυτοί δε χάνονται. Ακόμα κι έξι μήνες να έχετε να τα πείτε, όταν μιλάς μαζί τους νιώθεις πως τελευταία φορά τα είπατε χθες.

Και το κυριότερο είναι ότι πάντα θα σε νοιάζονται και θα σε σκέφτονται, ακόμα και αν δεν είσαι κομμάτι της καθημερινότητάς τους. Δεν έχουν ανάγκη να πάρουν κάτι από εσένα, απλά ενδιαφέρονται πραγματικά για σένα.

Εντάξει, σίγουρα τους λείπεις όταν έχετε χαθεί για κάποιο διάστημα. Αυτό, όμως δεν κάνει το ενδιαφέρον τους εγωιστικό. Δεν απαιτούν την ύπαρξή σου στη ζωή τους. Απαιτούν μόνο το να είσαι καλά και να είσαι χαρούμενος.

Είναι οι άνθρωποι που θα έπαιρναν αεροπλάνο από την άλλη άκρη της γης για να έρθουν να σε βοηθήσουν σε κάποιο πρόβλημα, όταν άλλοι δεν θα κουνούσαν το μικρό τους δαχτυλάκι.

Το πραγματικό ενδιαφέρον, η πραγματική αγάπη ενός ανθρώπου για σένα φαίνεται, όταν είναι αλτρουιστική. Προσφέρεται απλόχερα χωρίς αντάλλαγμα. Οι πραγματικοί φίλοι είναι αυτοί που εμφανίζονται πάλι στο προσκήνιο, όταν τους έχουμε ανάγκη, χωρίς να έχουν κάποιο όφελος να μας βοηθήσουν. Το κάνουν μόνο για μας.

Μην ξεγράφεις κάποιον επειδή χάνεται. Άφησέ τον, για να δεις αν επιστέψει. Αν θα σε θυμηθεί. Αν θα σε θυμάται μόνο όταν έχει την ανάγκη σου.

Η αδελφική αγάπη δεν καταστρέφεται με την απόσταση, όπως κάνει συνήθως ο έρωτας, γιατί ο έρωτας απαιτεί πράγματα.

Και ίσως η φιλία να μη φαίνεται τελικά στο πόσο χρόνο περνάς κάθε μέρα με τον κολλητό σου, πόσο καλά περνάτε όταν είστε single και είστε κάθε βράδυ σε άλλο μαγαζί φλερτάροντας με άλλες γυναίκες.

Οι φίλοι φαίνονται όταν χάνεσαι. Είναι αυτοί που θα σε υποδεχτούν με ανοιχτή αγκαλιά όταν γυρίσεις.