Βγαίνεις από μια σχέση χρόνων. Έχεις
ζήσει στιγμές δυνατές, έχεις προσφέρει και σου έχει δώσει και ο άλλος πολλά. Μα
αυτή η περίοδος της ζωής σου έχει περάσει.
Έχεις αναγνωρίσει τα λάθη που
έκανες κι έχεις αναθεωρήσει τον τρόπο που σκέφτεσαι. Είσαι εντάξει με τον εαυτό
σου κι έτοιμος να προχωρήσεις παρακάτω. Αφήνεις πίσω κάθε πληγή και κρατάς μόνο
τις όμορφες αναμνήσεις. Έτοιμος να ζήσεις το παρόν σου και να χτίσεις το μέλλον
σου.
Έτσι ανανεωμένος και χαμογελαστός
μοιράζεσαι στιγμές με τους γύρω σου, ρουφάς όλες τις στιγμές που σου χαρίζει η
καθημερινότητά σου. Γουστάρεις τρελά τα νέα δεδομένα της ζωής σου, γνωρίζεις
καινούργιους ανθρώπους και πλέον είσαι έτοιμος να ξαναερωτευτείς, δίνοντας τον
καλύτερο εαυτό σου.
Δε θες να σπαταληθείς από δω κι
από κει, γιατί δεν είσαι γεννημένος για κάτι τέτοιο.
Να σου, λοιπόν! Ξαφνικά
εμφανίζεται εκείνος, γυρνάς τον κοιτάς και κλικ… Τον ξεχώρισες, το βλέμμα του
καθαρό απέναντί σου. Άρχισες να τον ζεις καθημερινά εν μέσω κοινής παρέας.
Σου φάνηκε ιδιαίτερος και ως
επιρρεπής στις προκλήσεις έδωσες έδαφος για να ξεκινήσει ένα υγιές, όμορφο κι αναγνωριστικό
παιχνίδι μεταξύ σας.
Γλυκός, τρυφερός, ντροπαλός. Ξεχώρισε
από όλους όσους έβλεπες να κυκλοφορούν και γνώριζες. Έντονο το βλέμμα του, ο
τρόπος που κοκκίνιζε όταν ήσασταν κοντά, το τρέμουλο στα χέρια του.
Δεν άργησαν να σου ξυπνήσουν
συναισθήματα έντονα που είχες ξεχάσει. Η καρδιά σου χτυπούσε ακανόνιστα κάθε
φορά που στεκόσουν δίπλα του κι η κάθε αναφορά στο όνομα του σου σχημάτιζε ένα
χαμόγελο στα χείλη!
Άρχισε να γίνεται φανερή η αλλαγή
στη συμπεριφορά σου απέναντι του, τα πειράγματα των φίλων έδιναν και έπαιρναν
και αυτός άρχισε να κολακεύεται.
Πάνω, λοιπόν, που εσύ έχεις αρχίσει
να δαγκώνεις τη λαμαρίνα (μεταξύ μας τσιγαρόχαρτο την έκανες), πάρε σκοτσέζικο
ντους να έχεις να δροσίζεσαι!
Μια να σε κοιτάει και να λιώνεις,
μια να σε φτύνει και να χάνεις τα αυγά και τα πασχάλια. Να ψάχνεις λογική
εξήγηση και να κάνεις όλα τα πιθανά κι απίθανα σενάρια. Να σκας και να βράζεις
από το κακό σου και να νιώθεις ότι συναγωνίζεσαι τα 15χρονα.
Εκεί, λοιπόν, που έχεις φτάσει
στο αμήν, έχεις χορτάσει από τα τσαλίμια και λες άσε τον να κουρεύεται… τσουπ!
Πάρε επανεμφάνιση, ίσια επίθεση απέναντί σου, αγκαλιές, φιλιά κι όλα τα συναφή
που εσένα η φαντασία σου τα είχε παίξει σε διάφορα σενάρια στο μυαλουδάκι σου
και εσκεμμένα είχες προσπαθήσει να τα θάψεις.
Αρχίζεις να χάνεσαι στη μαγεία και
είναι όλα ένα ροζ συννεφάκι ευτυχίας.
Δεν κρατά η χαρά, όμως, για πολύ
αφού έρχεται σαν καρπαζιά μια απότομη προσγείωση.
Σοβαρεύει ο εραστής και σε
αρχίζει στα «θέλω και δε θέλω», «φοβάμαι», «έχω ζήσει άσχημες σχέσεις στο
παρελθόν και δεν μπορώ να μπω σε κάτι καινούργιο», «θέλω να περνάω καλά».
Μένεις σαν βούρλο να τον κοιτάς
με ένα χαμένο βλέμμα, έτοιμος να γελάσεις και να κλάψεις ταυτοχρόνως. Τον
βλέπεις να σκύβει το κεφάλι και να μην μπορεί ούτε να σε κοιτάξει.
Παίρνεις τον ρόλο του θαρραλέου
της υπόθεσης και ξεσπαθώνεις. Μιλάς και απαιτείς απαντήσεις, τις οποίες
γνωρίζεις ότι είναι ανίκανος να σου δώσει.. Σου μιλά για «άσχημα βιώματα» του
παρελθόντος κι εσύ του μιλάς για «παυσίπονα».
Μη νιώθεις ενοχές. Τα λόγια να
μην τα μασάς. Μη μετανιώνεις για τίποτα και ό,τι τελειώνει να το αφήνεις στο
παρελθόν, χωρίς να ταλαιπωρείς και άλλους ανθρώπους στην πορεία! Ψάξε για
εκείνους που τα δύσκολα τα γουστάρουν και μπορούν να τα αντιμετωπίσουν.
Όσο για τον εραστή της πλάκας;
Κούνα του το μαντίλι και πες απλά: « Καλό ταξίδι στον πάτο, αγάπη μου!»
