Να ένας ακόμα άνθρωπος που
αναρωτιέται γιατί έχουν καταντήσει έτσι οι ανθρώπινες σχέσεις. Συλλογίζεται όλα
όσα έχει πει, όλα όσα έχει κάνει, όλα όσα έχει θυσιάσει στο βωμό της
ακατανίκητης έλξης για το αντίθετο φύλο κι ακόμα και τώρα δεν μπορεί να βρει
την αιτία της χυλόπιτας.
Ένιωθε πολλά, μιλούσε γι’ αυτά κι
έτρωγε τα μούτρα του. Δεν είναι κακό. Θέλει πολλά κιλά θάρρους ν’ αναγνωρίσεις
και να μιλήσεις για τα συναισθήματά σου σ’ άλλον, αλλά και πάλι η χυλόπιτα
έρχεται απροειδοποίητα να θρονιαστεί απέναντί σου.
Άλλος ένας άνθρωπος έρμαιο μιας
ηλίθιας δικαιολογίας. Θύμα ενός εκνευριστικού «ναι αλλά…». Όχι! Δεν υπάρχουν
αλλά. Όπως αντρίκια και σταράτα εκφράζεσαι, έτσι ακριβώς απαιτείς να σου
συμπεριφερθούν.
«Σε θέλω!» Δύο λέξεις που μπορούν
να σε κάνουν να χάσεις τη Γη κάτω απ’ τα πόδια σου. Απ’ τα πιο ειλικρινή
πράγματα που μπορούν ν’ ακουστούν από ένα στόμα. Περικλείουν το πάθος, την
έλξη, την ένταση. Την αρχή κάτι μεγάλου! Σεβάσου τις λέξεις κι αντέδρασε
αξιοπρεπώς! Σταμάτα να τις συνοδεύεις με το «αλλά…» γιατί χάνουν την αξία τους
και μαζί κι εσύ.
«Με θέλεις ή όχι;» Μια ερώτηση
που δίνει πάτημα για πολλών ειδών απαντήσεις.
«Σε θέλω αλλά δεν μπορεί να γίνει
κάτι μεταξύ μας. Μόλις βγήκα από μια σοβαρή σχέση και δε θέλω να σε πληγώσω».
Άκυρο!
«Σε θέλω πολύ, περνάμε καλά μαζί
αλλά ξέρεις, είναι λίγο δύσκολο γιατί η διαφορά ηλικίας/ ώρας/ χώρας/ μυαλού
(!) μας εμποδίζουν να το ζήσουμε!» δεν είναι επίσης απάντηση!
«Σε θέλω αλλά η Γη γυρίζει
αντίστροφα απ’ ότι εγώ, κι αυτή τη στιγμή ζαλίζομαι, επομένως θα τα πούμε
μετά!» επίσης όχι!
«Σε θέλω όσο δεν φαντάζεσαι αλλά
είμαι ερωτευμένος μ’ άλλη», απορρίπτεται πανηγυρικά.
Ένα σκέτο: «Σε θέλω πολύ όμως δεν
έχω ιδέα τι κάνουμε απ’ εδώ και πέρα», πονάει αλλά είναι ειλικρινές
τουλάχιστον. Κάνεις δε θέλει να το ακούσει αλλά το προτιμάει περισσότερο από
μια δικαιολογία. Μπορεί το «σε θέλω!» να είναι ισχυρό και να δημιουργεί ελπίδα,
αλλά το «αλλά…», το σκοτώνει!
Πες ένα «Όχι!» και φύγε αξιοπρεπώς
(και γρήγορα για να μη θρηνήσουμε θύματα!). Αυτό φυσικά αν δεν γουστάρεις. Αν
γουστάρεις και χρησιμοποιήσεις το «αλλά» είσαι απλά μαλάκας. Να το βράσω το «Σε
θέλω πολύ αλλά καλό θα είναι να το πάμε σιγά-σιγά γιατί δεν είμαι έτοιμος/
έτοιμη για δεσμεύσεις».
Αν θες να αφήσεις το στίγμα σου,
δώσε μια αντρίκια απάντηση και κόλλα το «γιατί». Αιτιολογία. Είναι ισχυρότερη
κι αφοπλιστικότατη. Το «γιατί…» δεν ταιριάζει με φθηνές δικαιολογίες.
Αντιθέτως! Το «γιατί» απαιτεί ειλικρίνεια. Προς τον εαυτό μας και προς τον
άλλον.
Στον έρωτα δε χωράνε διπλωματίες
και δικαιολογίες. Ή θέλεις ή δε θέλεις. Απλά και κατανοητά. Ένα κι ένα κάνουν
δύο και τέλος. Μαζί ή χώρια!
Και μιας κι αναφέρθηκε…
Σε θέλω. Και σε θέλω πολύ!
Σε θέλω γιατί όταν βλέπουμε μαζί
ταινία, βρίσκεις τρόπο να σποϊλάρεις χωρίς να με φέρνεις στα όριά μου.
Γιατί με καυλώνει ο τρόπος με τον
οποίο κουνάς τα δάχτυλά σου, όταν παίζεις με το χειριστήριο του playstation.
Γιατί κάθε φορά που μαγειρεύεις
θυμάσαι ότι λατρεύω την κανέλλα στον κιμά και βάζεις λίγη παραπάνω.
Γιατί είσαι αρρωστημένα αντίθετος
από μένα κι αυτό μ’ εξιτάρει!
Γιατί μαζί δεν κάνουμε και χώρια
δεν μπορούμε!
Σε θέλω γιατί με θέλεις κι εσύ!
Σε θέλω χωρίς «αλλά» και σε θέλω
μόνο για μένα!
Καλύφθηκες ή το πάμε πάλι απ’ την
αρχή;
