Όλους μας τσούζει η χυλόπιτα

Είναι αλήθεια ότι το «άκυρο» πονάει.

Είναι στη φύση του ανθρώπου να νιώθει άσχημα όταν δεν πετυχαίνει ένα στόχο, όταν αποτυγχάνει σε μία του προσπάθεια, όταν τρώει μία χυλόπιτα, βρε αδερφέ.

Μας τσούζει όταν χάνουμε κάτι ή κάποιον, μας τρώει που δεν μπορούμε ν᾽ αποκτήσουμε μία σχέση ή να τη συνεχίσουμε, ακόμα κι αν ορισμένοι δεν το παραδεχόμαστε. Γιατί άλλωστε να το παραδεχτούμε;

Αλλά είναι πια τόσο μαύρα τα νέα; Όχι αγαπητοί μου φίλοι και φανς (όχι οι ανεμιστήρες, οι άλλοι), μη στενοχωριέστε, και μην απελπίζεστε!

Σήμερα θα μιλήσουμε για το πόσο σημαντικό είναι το να φας άκυρο.

Και μάλιστα, να το φας από κάποιον άλλο, σε σχέση ή εκτός, καθώς το άκυρο αυτό έχει προεκτάσεις πολλές, που σπάνια βλέπουμε (επειδή είμαστε απασχολημένοι με το να τρώμε παγωτό, να κλαίμε τη μοίρα μας και/η να σχεδιάζουμε «ατυχήματα» για το πρόσωπο εκείνο -για τους πιο hardcore).

Ναι, υπάρχουν λόγοι για τους οποίους μπορεί να συμβεί στον καθένα, και, ναι, υπάρχουν τρόποι να το εκμεταλλευτείς στο έπακρο, αρκεί να κουνήσεις λιγουλάκι το κεφάλι σου και να δεις τα πράγματα λίιιιγο αλλιώς.

Ναι, ξέρω, πάλι τα λέω περίεργα, τώρα θα εξηγήσω, περιμένετε... Άμα πια!

Λοιπόν, κατ’ αρχάς, δεν είναι κάθε χυλόπιτα/άκυρο δική σου ευθύνη. Οπότε, αν το σκέφτεσαι απ᾽ τη μεριά του τύπου που κατηγορεί τον εαυτό του και μπορεί και να τον μειώνει, σου ᾽χω νέα: δε σε γουστάρει επειδή απλά δεν του/ης κάνεις.

Όχι επειδή είσαι «λίγος/η» ή «καλό παιδί» (καλά, εδώ μπορεί και να φταίει λίγο αυτό) ή δεν είσαι μοντέλο ή δεν έχεις κοιλιακούς ή τέσσερα μάστερ. Γκέγκε; Το «ζουμί» εδώ είναι ότι απλά δεν ταιριάζεις με το άλλο άτομο, ή τουλάχιστον δεν υπάρχει έλξη τη δεδομένη στιγμή.

Τι μπορείς να πάρεις εσύ απ’ αυτό; Μα φυσικά, την κατανόηση ότι με το συγκεκριμένο άτομο δεν κάνετε «τζιζ», κι ότι υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές. Πολλές πορτοκαλιές! Look around!

Λέξη κλειδί εδώ: «αυτογνωσία».

Με την ίδια λογική, η απώλεια κάποιου με τον οποίο υπήρξες σε σχέση δε σημαίνει ότι φταις μόνο (ή πάντα) εσύ.

Το να φας άκυρο μπορεί να το δεις ως μηχανισμό μάθησης και προσαρμογής. Ήτοι, εξέλιξης!

«Trial and error» λοιπόν, ξανά και ξανά, μέχρι να δεις τι δουλεύει για σένα τόσο στο θέμα της προσέγγισης, όσο και στο θέμα της σχέσης αυτής καθ’ αυτής.

Δε γίνεται να μην έχεις τουλάχιστον τρεις με τέσσερις εμπειρίες ντροπιαστικής αποτυχίας στη ζωή σου, ειδικά όσον αφορά στο να προσεγγίσεις κάποιον/α. Πρέπει να τις έχεις!

Ειδάλλως, όταν (κούφια η ώρα) σου έρθει η κεραμίδα στην καρκάλα αλα Ιάσωνας, τότε θα χάσεις τ’ αυγά και τα πασχάλια (true story, την έχω πατήσει κι εγώ έτσι), και θα πρέπει να αντιμετωπίσεις εφηβική χυλόπιτα στα 22. Στα 22!

Δύο λέξεις έχω για σένα: «Χέσε μέσα».

Ίσως και να πρέπει σε κάποια ανύποπτη στιγμή να φας άκυρο.

Ίσως και να πρέπει ν᾽ ανακοπεί η πορεία σου, ακριβώς επειδή η συγκεκριμένη πορεία δε σε πήγαινε πουθενά.

Πόσο κόσμο γνωρίζεις που βρίσκεται σε σχέσεις/γνωριμίες όπου και είναι μάλλον «χαμένος»; Πόσα όνειρα μένουν στην άκρη, πόσες προσδοκίες κι επιθυμίες είναι στο pause επειδή κάποιος δίνει πιο πολλή βάση στη σχέση του;

(Εδώ φυσικά μιλάω για περιπτώσεις όπου κάποιος επέλεξε συνειδητά να δοθεί παραπάνω από όσο άντεχε σε κάποιον, έτσι; Δε θέλω να «δαιμονοποιήσω» τις σχέσεις, ακόμα κι αν τις θεωρώ το λιγότερο άχρηστες – και το περισσότερο επικίνδυνες).

(Εδώ επίσης ανάβει προειδοποιητικό λαμπάκι για τοξικότητα στη σχέση, το οποίο ο περισσότερος κόσμος επιδεικτικά αγνοεί, μέχρι να μείνει με το σασμάν – ναι, ξέρετε τι εννοώ - στο χέρι).

(Και τέλος οι παρενθέσεις).

Και σοβαρεύω (λίγο).

Η απώλεια του άλλου μπορεί να σε φέρει πιο κοντά σε σένα. Πράγμα πολύ σημαντικό, το οποίο πολλοί αγνοούν, είναι το να είσαι καλά και μόνος σου. Αν δεν μπορείς να διαχειριστείς τη μοναχικότητα (όχι τη μοναξιά, πρόσεξέ το αυτό), δεν μπορείς να εκτιμήσεις τη συντροφικότητα.

Με το να χάσεις κάποιον έρχεσαι περισσότερο σε επαφή με εκείνα τα κομμάτια σου που επιμελώς έκρυψες όταν τον βρήκες. Ευτυχώς όμως, ποτέ δεν τα ξέχασες.

Ανασφάλειες, φόβοι, όνειρα, προσδοκίες, δημιουργικότητα. Θετικά ή αρνητικά, όλα δικά σου κομμάτια. Ο νέος αυτός δρόμος που βρέθηκες μπορεί να μην είναι εκείνος που περίμενες, αλλά είναι ο κατάλληλος, είτε μπορείς να το καταλάβεις είτε όχι.

Δεν πειράζει που έφαγες άκυρο. Κάθισε στον καναπέ σου, άνοιξε μία μπίρα και δες το ψύχραιμα. Πιθανότατα είναι το πιο σημαντικό πράγμα που σου συνέβη. Εκμεταλλεύσου το!