Ο
Χρήστος Τούβε είναι ένα πολύ ταλαντούχο παιδί απʾ τη Θεσσαλονίκη που κατάφερε
εν μέσω κρίσης να κάνει το παιδικό του όνειρό του πραγματικότητα: να χαρίσει
στον κόσμο το πρώτο του βιβλίο! Αυτό που τον κάνει ιδιαίτερο είναι πως ο
Χρήστος έκλεισε την πόρτα στους μεγάλους εκδοτικούς οίκους και προώθησε το
βιβλίο του ολομόναχος, με μόνο γνώμονα το τσαγανό και την αγάπη του για τη
συγγραφή. Και τα κατάφερε! Ο κόσμος αγκάλιασε μʾ αγάπη «Της ζωής τα παράξενα
παιχνίδια», τα αντίτυπα του βιβλίου πουλάνε σαν τρελά, δικαιώνοντας τον κόπο
και τον αγώνα του Χρήστου και θέτοντάς τον ως τον αγαπημένο μας συγγραφέα της γενιάς
του.
1.
Χρήστο, μοιάζεις σαν έναν σύγχρονο ήρωα παραμυθιού που απλά ονειρεύεται κάτι
και η καλή τύχη του τα φέρνει έτσι, ώστε να το πραγματοποιήσει. Από πού
ξεκίνησε η αγάπη σου για τη συγγραφή και ποιο ήταν το πρώτο σου κείμενο;
Δεν πιστεύω στον παράγοντα τύχη. Πιστεύω στην αγάπη γι’
αυτό που κάνεις, τη θέληση, τη μεθοδικότητα, την εργατικότητα. Η τύχη έρχεται
εκεί που υπάρχει καλή προετοιμασία για νίκη. Αν βασίζεσαι στην τύχη, τότε μην
περιμένεις πολλά στη ζωή σου. Όσον αφορά για το πρώτο μου κείμενο, η αγάπη για τη συγγραφή ξεκίνησε όταν ήμουν 12 ετών.
Κατέγραψα τα πρώτα μου συναισθήματα για ένα κορίτσι, που η μοίρα τα έφερε έτσι,
ώστε να με παρακολουθεί στην πρώτη επίσημη παρουσίαση του βιβλίου μου και κατ’
επέκταση της συγγραφικής μου πορείας.
2.
Είσαι ένας άνθρωπος που τόλμησε να αγνοήσει τους εκδοτικούς οίκους και να
εκδώσει το βιβλίο του μόνος του, χωρίς βοήθεια από πουθενά. Πόσο δύσκολο ήταν
αυτό το εγχείρημα;
Τίποτα δεν μας χαρίζεται σε αυτή τη ζωή. Όπως έγραψα και
μέσα στο βιβλίο: Κανείς δεν σου χαρίζει χρόνο. Κανείς δεν σου χαρίζει χρώμα.
Έτσι λοιπόν το εγχείρημα μου δεν θα το χαρακτήριζα δύσκολο. Θα το χαρακτήριζα ριψοκίνδυνο
και παράτολμο. Μέσα σε αυτές τις δύο λέξεις η δυσκολία υποβόσκει και
θρονιάζεται για καιρό. Αν όμως υπάρχει πραγματική αγάπη για κάτι, ποιος
λογαριάζει τη δυσκολία; Εξάλλου βρίσκεις συμμάχους και εγώ είχα έναν σύμβουλο
βιβλίου, που αξίζει όσο χίλιοι. Έναν άνθρωπο που συνεργάστηκε με το Γιάννη Ρίτσο και το Νίκο Καββαδία και εκτίμησε το ταλέντο της
γραφής μου. Είχα σύμβουλο έκδοσης τον επικοινωνιολόγο κ. Γιάννη Γαβαλά.
3.
Ένας επώνυμος εκδοτικός οίκος σηματοδοτεί τελικά την επιτυχία ή είναι απλά ένα
καλοφτιαγμένο ψέμα για να τσεπώνει χρήματα το επιτελείο των εκάστοτε εκδοτών
εις βάρος του συγγραφέα;
Όλα είναι θέμα οπτικής γωνίας. Οι εκδοτικοί οίκοι κάνουν
πολύ σωστά τη δουλειά τους μέχρι το σημείο της έκδοσης του βιβλίου. Στο κομμάτι
της προώθησής του όμως, αφού τοποθετήσουν βιβλία σχεδόν σε όλη την Ελλάδα, αν
δεν υπάρχουν πωλήσεις, βρίσκουν καινούργιο δημιουργό και ο συγγραφέας που
συνεργάστηκε μαζί τους, απογοητεύεται γιατί περίμενε άλλα.
Προωθούν ότι πουλάει και αυτό είναι το λογικό στις εποχές
που ζούμε. Το καλό το άλογο, στο μακρύ το δρόμο φαίνεται και όπως προείπα δεν
αφήνω το ταλέντο μου, στην τύχη άλλων και σε σκονισμένα ράφια.
4.
Μέχρι να καταφέρεις να πάρεις στα χέρια σου το πρώτο σου βιβλίο, πίστευες πως
θα τα καταφέρεις; Σκέφτηκες να τα παρατήσεις;
Αν σκεφτόμουν να τα παρατήσω, δεν θα ξεκινούσα ποτέ. Η
αγάπη γι’ αυτό που κάνουμε είναι κινητήριος μοχλός σε συνδυασμό με την υπομονή.
Όλα με το χρόνο παίρνουν τη θέση που τους αξίζει. Να τα παρατήσω; Δεν θα το
επέτρεπα στον εαυτό μου. Όταν κυνηγάς το όνειρό σου να το κάνεις όραμα, όχι
μόνο δεν τα παρατάς, αλλά κάθε μέρα προσπαθείς περισσότερο. Το κάθε χτεσινό
λιθαράκι είναι η επιτυχία του σήμερα.
5.
Το βιβλίο σου είναι ένας φόρος τιμής στη γιαγιά σου μιας κι ουσιαστικά είναι κι
η πηγή έμπνευσής σου. Ποια είναι η κουβέντα που σου έχει πει και την κρατάς
βαθιά μέσα σου;
Πολύ όμορφη ερώτηση. Το θυμάμαι σαν χτες. Μου έλεγε
λοιπόν : Δεν θα κρατάς κακία σε κανέναν. Σε πολλούς δεν θα είσαι αρεστός,
ειδικά άμα κάνεις σπουδαία πράγματα στη ζωή σου. Εσύ θα τους χαμογελάς και αυτή
θα είναι η δική σου δύναμη’. Έτσι λοιπόν τα λόγια της, αντηχούν μέσα μου από
τότε.
6.
Πες μας λίγα λόγια για το βιβλίο σου για τους λίγους που δεν το έχουν διαβάσει
ακόμα και τι είναι αυτό που το διαφοροποιεί από όλα τα άλλα.
Ένα βιβλίο έχει την ικανότητα να σου αλλάξει τον τρόπο
σκέψης. Να βρεις το χαμένο ήρωα που αγνοούσες τόσο καιρό. Να βρεις τον εαυτό
σου και εκείνα τα εφόδια ν’ αντιμετωπίσεις έναν ολάκερο κόσμο. Να βρεις τη
συνοχή του εαυτού σου, για να μπει σε τάξη όλος ο κόσμος. Αυτά είναι ’ Της ζωής
τα παράξενα παιχνίδια’ και σκοπός τους είναι να κάνουν τον κόσμο καλύτερο. Δεν
ξέρω αν είναι διαφορετικό βιβλίο. Ξέρω μόνο ότι δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο για
να διαβαστεί. Μία σχέση ζωής ανάμεσα σ’ ένα παιδί και ένα παππού και πως αυτή
ωριμάζει και εξελίσσεται στο χρόνο.
7.
Οι παρουσιάσεις βιβλίου σου φημίζονται
για τον ιδιαίτερο τρόπο και τον έντονο συναισθηματισμό κάτω από τον οποίο
τελούνται. Ποια ήταν η πιο ιδιαίτερη στιγμή που έχεις ξεχωρίσει σε κάποια από
αυτές;
Αθήνα, 6/4/2015.Παρουσίαση στο κέντρο. Κολωνάκι.
Στο τελείωμα της παρουσίασης ήρθε μία κυρία που
διαβάζοντας το βιβλίο, πήγε να βρει τον έρωτάς της, μετά από χρόνια. Δεν ήξερε
πώς να του μιλήσει και έτσι αποστήθισε δύο φράσεις από το βιβλίο μου και
βυθίστηκε στην αγκαλιά του: «Αγάπη νιώσε… Αγάπη δώσε… Κι αγάπη γίνε… και
συνέχισε. Δεν κρατάς τους ανθρώπους με χαλινάρια, ούτε με πληγές. Με πράξεις
τους κρατάς. Αυτό να θυμάσαι…»
Όταν μπορείς να εμπνέεις ανθρώπους να τιμήσουν τη μία και
μοναδική ευκαιρία που έχουν για ζωή, τι μπορείς να ζητήσεις περισσότερο;
8.
Λένε πως ο κόσμος των εκδόσεων είναι βρώμικος. Σου έχει γίνει ποτέ κάποια
ανήθικη πρόταση με αντάλλαγμα να προωθηθεί το βιβλίο σου;
Όχι. Δεν ασχολούμαι ποτέ με οτιδήποτε είναι έξω από τα
εγώ μου. Η λέξη ανήθικο περιλαμβάνει πολλά που δεν θέλω να πιστέψω και να
ενστερνιστώ. Οτιδήποτε δεν βλασταίνει, απλά μαραζώνει. Δεν αφήνω να
ευδοκιμήσουν τέτοιες μαραμένες αξίες στη ζωή μου.
9.
Ποια είναι η γνώμη σου για τους συναδέλφους σου που όταν γίνονται διάσημοι
καβαλούν ένα καλάμι, γίνονται βεντέτες κι ουσιαστικά σνομπάρουν τον κόσμο που
τους ανέδειξε;
Ξέρεις τι λένε για τη δημοσιότητα; Δημοσιότητα είναι η
διαδικασία που κάνεις τα πάντα μέχρι να γίνεις γνωστός. Δίνεις συνεντεύξεις,
κάνεις φωτογραφίσεις και τα έχεις καλά με όλους. Μόλις γίνεις διάσημος, βάζεις
ένα ζευγάρι γυαλιά και αποφεύγεις τη δημοσιότητα. Αν εννοείς κάτι τέτοιο,
γυαλιά φοράω μόνο όταν έχει ήλιο. Μετά τα βγάζω γιατί έχω μάθει να κοιτάω τους
ανθρώπους στα μάτια. Δεν έχω γνώμη για το τι κάνουν οι άλλοι. Δεν με αφορά. Η
πορεία δείχνει για όλους. Το short
term του
ανθρώπου είναι οι συμπεριφορές του. Το long term είναι
το σύνολο των συμπεριφορών του και αυτό φανερώνει την ποιότητα και τον
χαρακτήρα μας. Αυτό εξηγεί και ο παππούς στο παιδί μέσα στο βιβλίο. Έτσι τα
έμαθα κι εγώ.
10.
Σε μια Ελλάδα που τη μαστιγώνει η κρίση πόσο δύσκολο και πόσο σημαντικό είναι
να ονειρεύεσαι και να ερωτεύεσαι;
Αν σταματήσεις να ερωτεύεσαι και να ονειρεύεσαι τότε
δίνεις το δικαίωμα στην κρίση, στην κάθε κρίση να ελέγχει τη ζωή σου. Είμαστε
οι επιλογές μας. Μπορεί να μην πλουτίσουμε από λεφτά αλλά ας πλουτίσουμε από
συναισθήματα. Ας επενδύσουμε στις αναμνήσεις με ανθρώπους που είναι όμοιοί μας,
για τη ζωή που θέλουμε να χαράξουμε.
11.
Τι καινούργιο να περιμένουμε από εσένα αφού το πρώτο βιβλίο σου κλείσει τον
κύκλο του;
Έχω άλλα δύο χρόνια να κάνω παρουσιάσεις ανά την Ελλάδα
και να διαδώσω γιατί αγαπάω τόσο αυτό που κάνω. «Της ζωής τα παράξενα παιχνίδια»
μετά θ’ αποκτήσουν ένα αδερφάκι που θα λέγεται
«Το μονοπάτι της αλήθειας 33».
12.
Ποιο είναι το σύνθημα ζωής που θέλεις να μοιραστείς με τους αναγνώστες του ilov.gr;
«Γιατί, τι να τα κάνω τα πολλά όταν έχω μάθει το αληθινά!»
Η
επόμενη παρουσίαση του βιβλίου «Της ζωής τα παράξενα παιχνίδια» του Χρήστου Τούβε
θα πραγματοποιηθεί στις 26 Μαρτίου στο «Εργαστήρι Σκέψης», Μιαούλη 23 Ψυρρή,
Αθήνα.
(Συνέντευξη
από την Έλενα Φλώρου για το ilov.gr)
