Η αναγνώστριά μας Στέλλα γράφει:
Καλησπέρα. Είδα τη φωτογραφία που ανεβάσατε στο Facebook
και πήρα το θάρρος να γράψω αυτό το email. Νιώθω πως δεν μπορώ να ξεπεράσω την
απόρριψη απʾ τους γύρω μου κι ειδικά έναν χωρισμό (ο οποίος μάλιστα είναι και πολύ
πρόσφατος).
Η ομάδα των ψυχολόγων απαντά:
Αγαπητή Στέλλα,
Απʾ τα λίγα σου λόγια μπορώ να καταλάβω ότι το θέμα της
απόρριψης σʾ έχει επηρεάσει αρνητικά, τόσο σε επίπεδο κοινωνικό όσο και
ειδικότερα στο θέμα της σχέσης σου που τελείωσε.
Είναι απόλυτα φυσιολογικό να επηρεαζόμαστε απʾ την άποψη
των άλλων. Εύλογα, η αποδοχή είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της
κοινωνικότητάς μας, κι ο φόβος του να μη γίνουμε αποδεκτοί μπορεί μερικές φορές
να μας παραλύσει.
Καταλαβαίνω, λοιπόν, το ότι το ενδεχόμενο της απόρριψης
των άλλων σε κάνει να νιώθεις άσχημα. Επίσης νιώθω ότι ο χωρισμός σου έχει
επιδεινώσει αυτό σου το συναίσθημα.
Δυστυχώς δε μου δίνεις αρκετά στοιχεία για να μπορέσω να
καταλάβω περισσότερα για την κατάσταση που βιώνεις (και σʾ αυτό το σημείο θα
σου ζητήσω εάν επιθυμείς να έρθεις ξανά σε επαφή μαζί μας με περισσότερες
πληροφορίες), θα προσπαθήσω όμως να σου δώσω μία διαφορετική, και ίσως πιο
παραγωγική σκοπιά.
Είναι φύσει αδύνατο να σταματήσεις να αισθάνεσαι έτσι
μονομιάς, και δε θα μπορούσα να σου το ζητήσω. Το μόνο που μπορώ είναι να σου
κάνω μερικές ερωτήσεις, οι απαντήσεις στις οποίες ίσως σε βοηθήσουν να δεις την
κατάσταση διαφορετικά, και να αισθανθείς περισσότερο έτοιμη και σίγουρη να την
αντιμετωπίσεις.
Αρχικά θα ήθελα να σε ρωτήσω πόσο καιρό αισθάνεσαι έτσι.
Πότε σου δημιουργήθηκε ο φόβος της απόρριψης; Θα μπορούσες να εντοπίσεις κάτι
που σου συνέβη, το οποίο μπορεί να τον δημιούργησε;
Επίσης, τι είναι αυτό που κερδίζεις όταν οι άλλοι σʾ
αποδέχονται, και δεν σε απορρίπτουν; Πώς αισθάνεσαι όταν γίνεσαι αποδεκτή;
Υπάρχει κάποια περίπτωση να αισθάνεσαι μόνη, και ο μόνος
τρόπος να έχεις ανθρώπους τριγύρω σου είναι να είσαι αρεστή από τους ανθρώπους
αυτούς;
Σʾ αυτή την περίπτωση, σκέψου με τι ανθρώπους
συναναστρέφεσαι, σκέψου πόσο σε δέχονται γιʾ αυτό που είσαι, σκέψου τι
περιμένουν από σένα, και, κυρίως, πόσο ικανοποιημένη είσαι εσύ…
Τέλος, πόσο αποδεκτή είσαι απʾ τον ίδιο σου τον εαυτό;
Πόσο καλά είσαι με εσένα, πόσο όμορφα νιώθεις με τον εαυτό σου, με τις δυνάμεις
και τις αδυναμίες σου;
Το να γινόμαστε αποδεκτοί απ’ τους άλλους είναι μία
θετική απόρροια του να είμαστε αποδεκτοί απ’ τον εαυτό μας: «Αν είμαι καλά με
εμένα, θα είμαι καλά και με τον κόσμο. Αν ο κόσμος δεν είναι καλά μαζί μου,
ίσως πρέπει να κάνω παρέα με διαφορετικό κόσμο».
Θα έλεγες ότι συμφωνείς μʾ αυτό το σκεπτικό;
Δε θα ήθελα με τίποτα να σου δώσω οδηγίες για το τι να
νιώσεις ή το πώς να φερθείς. Ίσως όμως θα ήταν σημαντικό να αρχίσεις να δίνεις
περισσότερη σημασία στις δικές σου ανάγκες κι επιθυμίες, να βάλεις τη Στέλλα
στο προσκήνιο και να την αποδεχτείς.
Όσον αφορά το χωρισμό σου, αν και δεν έχω αρκετές
πληροφορίες για το τι συνέβη, το μόνο που θα μπορούσα να πω είναι το εξής: η
απόρριψη που βιώνεις τώρα μπορεί να γίνει ένα σημαντικό μάθημα για αύριο.
Με την ίδια λογική που χρησιμοποίησα πριν, αν μία σχέση
δε βασίζεται στο σεβασμό και την αποδοχή, δύσκολα μπορεί να προχωρήσει...
Αν χρειαστείς κάποια παραπάνω βοήθεια, θα χαρούμε πολύ να
έρθεις ξανά σε επαφή μαζί μας.
Στείλε κι εσύ το πρόβλημα που σε απασχολεί στο [email protected] και η ομάδα των ψυχολόγων μας θα σου δώσει την απάντηση που ψάχνεις.
