Εκεί που η ζωή σου κυλάει όμορφα, γλυκά, ήρεμα, ξαφνικά συμβαίνει ένα γεγονός που σου τα αλλάζει όλα. Το ίδιο το γεγονός δεν έχει και τόση σημασία.
Μπορεί η γυναίκα σου να ζητάει διαζύγιο χωρίς να έχεις
ιδέα γιατί, μπορεί να χώρισες απʾ τον άνδρα της ζωής σου, μπορεί να απολύθηκες
απʾ τη δουλειά σου, νʾ αναγκάζεσαι να μετακομίσεις από ένα σπίτι που αγαπάς, να
χαλάσει το αυτοκίνητό σου, η καλύτερή σου φίλη νʾ αλλάζει χώρα, το παιδί σου να
φεύγει για σπουδές, να σε προδώσει ο κολλητός σου. Οτιδήποτε.
Μπροστά στις αλλαγές, είναι φυσικό να ερχόμαστε
αντιμέτωποι με πολλά και δυσάρεστα συναισθήματα. Η έκπληξη διαδέχεται την
αγωνία κι η αγωνία το φόβο, που αν δεν ελεγχθεί εγκαίρως, μπορεί να οδηγήσει σε
κρίση πανικού και φοβίες.
Παρότι ο άνθρωπος αλλάζει κάθε λεπτό, κάθε στιγμή που
περνάει, δεν είμαστε ίδιοι με την προηγούμενη αφού τα κύτταρά μας πεθαίνουν και
νέα γεννιούνται συνεχώς στο σώμα μας. Είναι εντυπωσιακό πόσο ευάλωτη και τρωτή
είναι η ανθρώπινη ψυχολογία απέναντι στην αλλαγή.
Να σας πω και το εντυπωσιακότερο; Την όποια αλλαγή.
Δηλαδή, όχι μόνο προς το χειρότερο αλλά και προς το καλύτερο.
Ο Μπουκάι σε μια ιστορία του είχε αναφέρει το εξής
παράδειγμα για να δείξει πως ο φόβος της αλλαγής ενυπάρχει σε κάθε είδος
αλλαγής.
Όταν άρχισε η πελατεία του να αυξάνεται σημαντικά, το
όνομά του να γίνεται γνωστό σʾ ανώτερους κοινωνικούς κύκλους και το εισόδημά
του να αυξάνεται κατά πολύ, αποφάσισε νʾ αφήσει το μικρό γραφείο που διατηρούσε
σε μια σχετικά υποβαθμισμένη περιοχή και να πάει σʾ ένα καλύτερο, πιο πολυτελές
κεντρικά.
Την ημέρα της μετακόμισης, όμως, κοιτώντας τον άδειο πια
χώρο έκατσε πάνω στην τελευταία κούτα κι άρχισε να κλαίει, νιώθοντας έναν
μεγάλο φόβο γιατί άφηνε την ασφάλεια του γνώριμου.
Ο θυμόσοφος λαός μας αυτό το συναίσθημα το χαρακτήρισε με
το εξής γνωμικό: «Κάλλιο έναν διάολο που τον ξέρεις…»
Στην πραγματικότητα, όμως, δεν μπορούμε νʾ αποφύγουμε την
αλλαγή. Πρόκειται για αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας, αφού η ζωή είναι ροή.
Όλα κυλούν και αλλάζουν κάθε μέρα.
Κάθε μέρα βρισκόμαστε μπροστά σε νέες προκλήσεις τις
οποίες καλούμαστε να διαχειριστούμε με επιτυχία. Η εξέλιξή μας προϋποθέτει
αλλαγή. Όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με την αλλαγή, αυτό που πραγματικά μας
συμβαίνει είναι ότι αναγκαζόμαστε να έρθουμε αντιμέτωποι με το σπάσιμο μιας
συνήθειάς μας και με τον τρόμο απέναντι στο άγνωστο. Άλλωστε είναι γνωστό ότι η
συνήθεια αποκαλείται και δεύτερη φύση.
Βέβαια, πρόκειται απλώς για ένα παιχνίδι του μυαλού. Ο
φόβος δεν είναι παρά μόνο σκέψεις. Πολύ έντονες σκέψεις τις οποίες όσο
διατηρούμε, τόσο μεγαλύτερη δύναμη αποκτούν. Μας κατακλύζουν, βγάζουν ρίζες και
μας πνίγουν. H αποκόλληση από μια γνωστή, βολική, κατάσταση δεν είναι εύκολο
πράγμα, ακόμη κι αν αυτή η κατάσταση δε μας ικανοποιεί ή μας ταλαιπωρεί κιόλας.
Υπάρχουν μερικά συναισθήματα που αν τα νιώθεις -όσο κι αν
σου φανεί παράξενο- είσαι στον σωστό δρόμο, κι ας φοβάσαι αυτό που αλλάζει.
Νιώθεις χαμένος ή μουδιασμένος και δεν ξέρεις ποια είναι η
σωστή κατεύθυνση που πρέπει νʾ ακολουθήσεις. Αυτό σημαίνει ότι η σκέψη σου
είναι περισσότερο επικεντρωμένη στο παρόν κι όχι τόσο στο μέλλον ή στο
παρελθόν.
Αφέσου σʾ αυτήν την αίσθηση κι ακολούθησε τη σοφή
συμβουλή που λέει: «Όταν δεν ξέρεις τι να κάνεις, μην κάνεις τίποτα. Απλά
στάσου και περίμενε».
Νιώθεις ξαφνικό θυμό ή λύπη. Άφησέ τα να ξεσπάσουν.
Αναγνώρισε στον εαυτό σου το δικαίωμα να είσαι θυμωμένος και λυπημένος μʾ αυτά
που σου συμβαίνουν.
Πες δυνατά: «Είμαι έξαλλος από θυμό!» Θα νιώσεις αμέσως
καλύτερα, γιατί η αποδοχή κι η αναγνώριση των αρνητικών συναισθημάτων είναι ο
καλύτερος τρόπος για να τʾ απελευθερώσεις. Μην τα καταπιέζεις γιατί απλά θα
ενισχυθούν.
Σε περιπτώσεις αλλαγών, ένα απʾ τα πρώτα πράγματα που
διαταράσσεται είναι ο ύπνος. Μπορεί να δυσκολεύεσαι να κοιμηθείς ή να ξυπνάς
δέκα φορές μέσα στη νύχτα. Ίσως να μην μπορείς να σηκωθείς το πρωί. Ακολούθησε
τις κλασσικές συμβουλές της γιαγιάς -χαμομηλάκι,
λουίζα, ζεστό γάλα- ή κοιμήσου νωρίς για να ξεκουράζεται το σώμα σου. Σύμμαχός
μας στις διαταραχές ύπνου είναι πάντα η γυμναστική και αυτό να μην το ξεχνάμε
ποτέ.
Δεν έχεις όρεξη για πολλές-πολλές εξόδους και παρέες.
Σεβάσου αυτό που νιώθεις και βγες μόνο όταν το επιθυμείς και μόνο με τους πιο
αγαπημένους σου. Μόνο φρόντισε να μην τραβήξει πολύ ο οικειοθελής εγκλεισμός,
εντάξει;
Τελευταίο και πιο σημαντικό: συνειδητοποιείς πλέον ότι
εσύ και μόνο εσύ είναι υπεύθυνος για τη ζωή και την ευτυχία σου. Κάπου εδώ
είσαι πια κοντά στην αλήθεια. Καλώς ήρθες στην ενηλικίωση! Όσο βαρύ κι αν
μοιάζει, η ευθύνη για το προσωπικό σου μονοπάτι και την εξέλιξή σου είναι
αποκλειστικά δική σου και της ψυχής σου. Κι αυτό, εκτός από ανυπέρβλητο είναι
και σεβαστό.
Αυτό σημαίνει πως ό,τι κι αν συμβεί, όσο κι αν μοιάζει σαν
να μην έχουμε τον έλεγχο ή σαν να συρόμαστε σε μια αναγκαστική επιλογή, στην
πραγματικότητα είναι πάντα στο δικό μας χέρι να το νοηματοδοτήσουμε.
Είμαστε
εμείς αυτοί που θα επιλέξουμε αν θα το κάνουμε φωτεινό ή σκοτεινό, αν θα το
προσδιορίσουμε θετικά ή αρνητικά.
Γιατί, εκείνο που η κάμπια θεωρεί τέλος του κόσμου, η ζωή
το λέει πεταλούδα.
