Η ημέρα στη δουλειά ήταν πιεστική. Γύρισα σπίτι πνιγμένος από σκέψεις για τα νέα project. Οφείλω, όμως, να παραδεχτώ πως το ειρωνικό υφάκι του Κώστα απʾ το λογιστήριο -λες και το έκανε επίτηδες- ήταν αυτό που με οδήγησε στην τρέλα πιο πολύ απʾ όλα.
Μέχρι κι αυτή τη στιγμή, πέντε
βήματα έξω απʾ την πόρτα του σπιτιού νιώθω τα μελίγγια μου να σφαδάζουν και τα
δόντια μου σφιγμένα.
Ψάχνω νευρικά τα κλειδιά στην
τσέπη μου και τη στιγμή που τʾ αντιλαμβάνομαι στο χέρι μου, το ίδιο
δευτερόλεπτο ακούω το θόρυβο απʾ το χτύπημα στο πεζοδρόμιο.
Αναστεναγμός, ένα μικρό βρίσιδι
για την τύχη μου και σκύβω να τα πιάσω.
Μετά βίας ανοίγω, επιτέλους, την
πόρτα και μπαίνοντας στο σπίτι πατάω ένα παιχνίδι της μικρής. Αυτό ήταν η
σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.
«Ήμαρτον, ρε γυναίκα, είναι
δηλαδή τόσο δύσκολο να μαζέψεις ένα παιχνίδι μπροστά από...»
Πριν προλάβω να ολοκληρώσω τη
φράση μου, νιώθω δύο χείλια να μου κλείνουν το στόμα κι ένα ζευγάρι χέρια να με
αγκαλιάζει τόσο σφιχτά, που κόντεψα να πέσω.
Ευτυχώς που η πόρτα πίσω μου είχε
κλείσει και μας άντεξε και τους δύο, όταν χτυπήσαμε με δύναμη τα κορμιά μας επάνω
της.
Προσπαθώ νευριασμένος να συνεχίσω
την φράση μου, αλλά η γλώσσα της έχει εισβάλει στο στόμα μου και δεν αφήνει
χώρο, ούτε καν στο μυαλό μου, για να συμπληρώσει τις απαραίτητες λέξεις.
Λίγα δευτερόλεπτα ήταν αρκετά να
μετατρέψουν την «οργή» μου σε ένα ερωτικό, παθιασμένο φιλί.
Ήξερε. Της αρκούσε νʾ ακούσει τον
τρόπο με τον οποίο ξεκλείδωνα την πόρτα, για να καταλάβει πως η μέρα μου δεν
ήταν καλή. Από εκεί και μετά, τα χρόνια που έχουμε στην πλάτη μας, με
διαβεβαιώνουν πως λειτούργησε το ένστικτό της για το τι έπρεπε να κάνει.
Ήταν ευκολάκι να μου θυμίσει πως
δεν είμαι πια στην δουλειά, να μου θυμίσει ότι εδώ δεν υπάρχουν project και Κώστας. Υπάρχει εκείνη για εμένα ακριβώς
τη στιγμή που την χρειάζομαι.
Μερικές φορές σκέφτομαι πως δεν
μπορεί, πρέπει να υπάρχει ένας μαθηματικός τύπος που νʾ αποδεικνύει πως πίσω
από κάθε ολοκληρωμένο άντρα (ναι δεν λέω επιτυχημένο γιατί πολύ απλά και η
ολοκλήρωση για μερικούς είναι επιτυχία) βρίσκεται μία εξίσου ολοκληρωμένη
γυναίκα.
Δεν ξέρω αν κάθε άντρας έχει
ανάγκη μια γυναίκα, ξέρω όμως πως όταν τα πάντα στην ζωή του πάνε στραβά, μια
γυναίκα είναι εκεί να κάνει την διαφορά.
Αυτή η γυναίκα, η ερωμένη, η
φίλη, η συνάδελφος κι η μητέρα.
Για πόσο μπορούμε να ζούμε στο
συννεφάκι, πως είμαστε οι μόνοι υπεύθυνοι για τον τρόπο που συμπεριφερόμαστε κι
αυτό που έχουμε γίνει;
Η γυναίκα που έχουμε δίπλα μας είναι αυτή που θα μας δώσει έμπνευση για το
ξύπνημα το επόμενο πρωί. Απʾ τη φύση της η γυναίκα ξέρει πότε πρέπει να
στέκεται δίπλα στον άντρα και πότε από «κάτω» του.
Αυτή είναι η σωστή γυναίκα, όχι εκείνη
που θα σταθεί πίσω του προσπαθώντας να καλύψει τα νώτα της και νʾ απολαύσει την
προστασία σου.
Αυτή που θα σου προτείνει νʾ αλλάξεις
τον τρόπο που μίλησες στη μάνα σου εχθές, γιατί έχει μάθει το πότε και πώς
μιλάς. Μπορεί να γίνει ο αντικειμενικός/σκληρός κριτής σου, αλλά ταυτόχρονα θα
σʾ ακούσει με υπομονή να της διηγείσαι τις ιστορίες της δουλειάς, προκειμένου
να το «βγάλεις» από μέσα σου.
Θα σου δείξει τον θαυμασμό της με
τέτοιο τρόπο, που θα σε κάνει να αισθανθείς ο κυρίαρχος του κόσμου.
Θα στο δείξει τόσο ξεκάθαρα, επανειλημμένα
και στην κατάλληλη ποσότητα μέχρι να γίνει η δεύτερη φύση σου.
Ο λόγος; Μα επειδή γιʾ αυτή είσαι
ο κυρίαρχος του κόσμου της.
Θα θυσιαστεί για εσένα, θα παραμερίσει
άλλες προτεραιότητες, μόνο και μόνο για να σου δείξει την αφοσίωσή της, και να
στηριχτείς επάνω της μόλις το χρειαστείς.
Θα στηρίξει τις επιλογές σου και
θα πιστέψει στο όραμά σου, επειδή για αυτό είναι μαζί σου. Πιστεύει σʾ εσένα,
και μέσα απʾ αυτή κι εσύ στον εαυτό σου.
Ο Brad Pitt είχε αναφέρει σʾ αυτή την
πολυσυζητημένη επιστολή για τη γυναίκα του: «Η γυναίκα είναι η αντανάκλαση του
άντρα της. Αν την αγαπήσεις μέχρι σημείου τρέλας, έτσι θα σε αγαπήσει κι αυτή…»
Μία γυναίκα που έχει δίπλα της
έναν άντρα που της τα προσφέρει απλόχερα όλα αυτά, λάμπει.
Είναι ήρεμη, έχει αυτοπεποίθηση, κάνει
σίγουρα βήματα στη ζωή της και τα πετυχαίνει, γίνεται όλο και πιο πρόθυμη να
δώσει κι η ίδια αγάπη.
Μια αγάπη που δεν μπορείς νʾ
ανταποδώσεις, όσο κι αν προσπαθήσεις. Η φύση της ως μάνα μπορεί να σου δώσει
πράγματα που εσύ δεν έχεις καν σκεφτεί.
Μα πρόσεξε! Μιας κι η γυναίκα
είναι αντανάκλαση του άντρα της, μην την κάνεις να αισθανθεί μειονεκτικά.
Μπορεί πίσω από κάθε ολοκληρωμένο άντρα να βρίσκεται μια ολοκληρωμένη γυναίκα,
αλλά αναρωτήθηκες ποτέ, ποιος βρίσκεται πίσω από έναν κατεστραμμένο άντρα;
Οι άντρες έχουν ανάγκη τις
γυναίκες γιατί πολύ απλά, όπως και σε μια παρτίδα σκάκι, η βασίλισσα είναι
πάντα εκεί για να προστατεύει τον βασιλιά.
