Έχεις, λοιπόν, αισίως φτάσει σε μια ηλικία άλφα. Πολύ
ωραία! Έχεις ζήσει καταστάσεις, έχεις μαζέψει εμπειρίες, γνώρισες ανθρώπους,
ανοίχτηκες, δέθηκες, εμπιστεύτηκες, αγάπησες.
Σε κάποιες περιπτώσεις δικαιώθηκες και σʾ άλλες πληγώθηκες. Έχεις φάει τα μούτρα σου σε δουλειές, σχέσεις, φιλίες. Όπως και να ʾχει, ο χρόνος με τη σκούπα του έδιωξε μακριά σου όσους κι όσα δεν ήταν για να μείνουν. Κι ας πόνεσε κάποιες φορές.
Και να ʾσαι τώρα ενήλικας πια, πιο κυνικός, πιο
επιφυλακτικός, πιο μετρημένος. Έχεις δομήσει τον χαρακτήρα σου και τη ζωή σου,
έχεις τις υποχρεώσεις σου και τη ρουτίνα σου.
Έχεις, επίσης, καταλήξει στα πράγματα που σου αρέσουν κι
έχεις συγκεκριμένα γούστα. Νιώθεις πως ξέρεις πού πατάς όταν μπορείς να βάζεις
ταμπέλες σε καθετί και να το ταξινομείς. Και, λοιπόν, τι κατάφερες;
Η ζωή σου κυλάει ήρεμη και λίγο-πολύ προβλέψιμη. Σ’
αρέσει αυτό; Θα μου πεις πως σε κάνει να νιώθεις ασφαλής. Πραγματικά θα
συμφωνήσω μαζί σου, αλλά να, είναι επίπλαστο όλο αυτό.
Τελικά, σε κάνει πιο άκαμπτο, δημιουργεί μικρές
μονομανίες κι ιδιωτικά τελετουργικά καθημερινότητας.
Ακόμα κι ο εγκέφαλος σου επαναπαύεται. Το παιδί που
κουβαλάς μέσα σου νιώθει εγκλωβισμένο.
Και σε ρωτάω, πόσο συχνά ξεκαρδίζεσαι στα γέλια; Πόσο
συχνά βλέπεις στα όνειρα σου πως πετάς; Πόσο συχνά κλείνεις στη ζωή το μάτι μʾ
ένα λοξό κατεργάρικο χαμόγελο; Ή μήπως οι νόρμες που δημιούργησες, είναι τελικά τα σίδερα του
καθαρού και τακτικού κλουβιού σου;
Θα σου πω ένα μικρό αλλά πολύτιμο μυστικό, που σίγουρα το
έχεις ξανακούσει. Μην το προσπεράσεις, όμως, αβασάνιστα.
Η ζωή είναι στιγμές.
Οι στιγμές που, τελικά, σου μένουν είναι εκείνες που
χρωματίζονται μʾ ευτυχία. Και για να τρυπώσει η εν λόγω περιζήτητη κυρία,
χρειάζεται να είσαι ανοιχτός.
Σε καινούργιους φίλους που θα πλουτίσουν τη ζωή σου, σ’
ένα καινούργιο τραγούδι που θα σου φτιάξει τη διάθεση, σ’ ένα καινούργιο στέκι
που θα γνωρίσεις. Ακόμα και με τα μελομακάρονα που θα φτιάξεις και, ναι,
εμφανισιακά δε θα είναι τέλεια, αλλά όταν τα φτιάξεις με τη φίλη σου, την κόρη
σου, την αδερφή σου και γελάσετε παρέα, θα είναι τα πιο ωραία μελομακάρονα που
έχεις φτιάξει ποτέ!
Τώρα θα με ρωτήσεις, πώς γίνεται αυτό; Μα με το νʾ
ανοίξεις την ψυχή σου και νʾ αφήσεις το παιδί μέσα σου να πάρει ανάσα. Να είσαι
παρών κάθε στιγμή σʾ αυτό που κάνεις, να το ζεις κι όχι να πετάει το μυαλό σου
αλλού. Νʾ αφεθείς.
Κάνε λίγο χώρο στην καθημερινότητα σου για καινούργια
πράγματα και για καινούργιους ανθρώπους. Τέλος μην μπερδεύεις την σοβαρότητα με
τη σοβαροφάνεια.
Κι αν δε σ’ αρέσει κάτι από αυτά που θα δοκιμάσεις;
Ωραία, μπορείς να πας παρακάτω, αλλά έχεις δοκιμάσει πριν απορρίψεις.
Κι αν προδοθείς από έναν καινούργιο φίλο; Μείνε ανοιχτός
και συνέχισε. Άλλωστε σίγουρα δεν είναι η πρώτη φορά που σου συμβαίνει αυτό.
Κι αν ερωτευτείς και πληγωθείς; Νιώσε τον πόνο σου,
μάζεψε τους φίλους σου να σε στηρίξουν και ξεπέρασέ το. Μέσα απʾ τη λύπη
βρίσκουμε τη χαρά. Μεγαλώνει η καρδιά μας έτσι.
Γιατί στα λέω όλα αυτά; Στη ζωή δεν υπάρχουν μόνο τα
όμορφα και τα εύκολα.
Όταν περνάς πραγματικά δύσκολα κι άσχημα, τότε χρειάζεται
νʾ ανασύρεις εκείνες τις στιγμές που έχεις θησαυρίσει, για να πάρεις κουράγιο,
να κοιτάξεις μπροστά και να σταθείς στα πόδια σου.
