Για ένα βράδυ να ιδρώσουν τα κορμιά μας από έρωτα - ΠΑΝΟΣ ΜΑΝΑΡΑΣ - 17 Δεκ 2015

Λογική ή συναίσθημα; Ιδού η απορία.

Λοιπόν, αν με ρωτούσατε τι απ᾽ τα δυο υποστηρίζω, θα σας έλεγα χωρίς πολύ σκέψη το συναίσθημα.

Το παράδοξο σ᾽ αυτή την επιλογή είναι πως προέβαλα τη λογική για να καταλήξω σ᾽ ένα συμπέρασμα, αναλύοντας περισσότερο μία εκλογικευμένη αριθμητική θεωρία, σχετικά με το πόσες φορές στη ζωή μου έχω πάρε αποφάσεις, βασιζόμενος στο συναίσθημα.

Το ερώτημα «καρδιά ή μυαλό» ταλαιπωρεί απ᾽ αρχαιοτάτων χρόνων την ανθρωπότητα.

Σχετικά πρόσφατα, διεξήχθησαν έρευνες για την αποτελεσματικότητά τους, ενώ τα τελευταία χρόνια έχει αναπτυχθεί μια επιστήμη που προσπαθεί να διδάξει τη συνύπαρξη αυτών των δύο διαφορετικών «κόσμων» με σκοπό την αποτελεσματικότερη κατάληξη σε ένα αποτέλεσμα.

Αυτά όσον αφορά την επιστημονική πλευρά του θέματος, γιατί υπάρχει και η ανθρώπινη. Αυτή που λαμβάνει υπ᾽ όψιν της παράγοντες που προκύπτουν απ᾽ την καθημερινότητα, την τριβή μας με πάσης φύσεως ζωντανά όντα.

Μη σας παραξενεύει. Το συναίσθημα κι η λογική συνυπάρχουν σε κάθε μας σκέψη, απ᾽ την ώρα που ανοίγουμε τα μάτια μας ή που χαζεύουμε ένα σπουργίτη να τσιμπάει σπόρους σ᾽ ένα πεζοδρόμιο, μέχρι την ώρα που θα αντικρίσουμε ένα ηλικιωμένο ζευγάρι να τσακώνεται.

Το συναίσθημα είναι ένα set ερεθισμάτων που, όσο κι αν κάποιοι θέλουν να τα τοποθετούν να προέρχονται απ᾽ την καρδιά (ναι, υπάρχουν κάποιοι που υποστηρίζουν πως η καρδιά έχει μνήμη), προέρχονται απ᾽ τον εγκέφαλο, το πλήρως λογικό μέρος του σώματός μας. Τι ειρωνεία, ε;

Κάποιοι λένε πως διαφοροποιούν τον άνθρωπο απ᾽ τα ζώα αν και, δυστυχώς, καθημερινά υπάρχουν παραδείγματα που αποδεικνύουν τ᾽ αντίθετο.

Ως διαφορετικές υπάρξεις ο καθένας από εμάς έχει επιλέξει θελημένα ή άθελα -μερικές φορές βασιζόμενος και στις βιωματικές του εικόνες- να προσανατολίσει τις πράξεις του βασιζόμενος σ᾽ ένα απ᾽ τα δύο, τη λογική ή το συναίσθημα.

Το σωστό ή λάθος προκύπτει εκ του αποτελέσματος, όπως τα περισσότερα πράγματα στη ζωή μας, άρα δεν υπάρχει λόγος αναφοράς στο τι πραγματικά καλείστε  να επιλέξετε.

Εξαρτάται καθαρά απ᾽ το τι θέλει ο καθένας από εμάς να αποκομίσει απ᾽ τις πράξεις του.

Απ᾽ τη μια, στη λογική κυριαρχεί η σκέψη, οι διερωτήσεις και εκ των πραγμάτων τα διλλήματα, ενώ το συναίσθημα είναι κυρίως αυθόρμητο και πιο ισχυρό με βασικά αυτοτελή, ακέραια αποτελέσματα χωρίς ενδοιασμούς, αλλά με το ρίσκο να καταλήξει μερικές φορές παράλογο.

Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων υπάρχει αρμονία μεταξύ των δύο, με το συναίσθημα να τροφοδοτεί τη λογική και σχεδόν ποτέ το αντίθετο.

Εκεί ακριβώς είναι που παρεμβαίνουν τα πάθη.

Γνωρίζετε φυσικά για τι μιλάω. Είναι αυτά τα άτιμα «όντα» που ξεχαρβαλιάζουν οποιαδήποτε αναστολή κι αρμονία μεταξύ συναισθήματος και λογικής.

Αυτό που έχω μάθει είναι πως όσο πιο δυνατό είναι το συναίσθημα ή το πάθος, τόσο πιο ανίκανη καταντά η λογική.

Δεν ξέρω τι έχετε αποφασίσει, πώς ισορροπεί η ζυγαριά της ζωής σας. Αυτό που ξέρω είναι πως το συναίσθημα με βοηθά να παίρνω αποφάσεις που σχεδόν ποτέ δε μετανιώνω. Ίσως επειδή είναι αυτό που πραγματικά θέλω.

Η λογική έχει το αβαντάζ να προσφέρει ελαφρυντικά, ρίχνοντας τις ευθύνες σ᾽ άλλους: στην κοινωνία, στο τι θα πει ο κόσμος, στα «πρέπει και στα μη», αλλά ακόμα και σ᾽ εσωτερικούς κανόνες.

Το συναίσθημα, όμως, είναι αυτό που πάντα θα προτάσσεται μπροστά και να είστε σίγουροι πως η απόφαση θα είναι δική σας και θα καθρεφτίζει το είναι σας.

Η λογική μας κάνει άτρωτους, ακολουθώντας κανόνες, όρια και νόρμες και στήνοντας τους άλλους στον τοίχο μ᾽ ευκολία.

Όσο, όμως, κόντρα και να πάμε στη φύση, το συναίσθημα είναι αυτό που καραδοκεί σ᾽ οποιαδήποτε σκέψη μας. Είναι αυτό που μας προσφέρει τις πιο αξέχαστες, αυθεντικές εμπειρίες και συναναστροφές στη ζωή μας.

Θα τολμούσα να πω πως ενώ η λογική πηγάζει απ᾽ τον εγκέφαλο, το συναίσθημα τροφοδοτείται και τροφοδοτεί όλη μας την ύπαρξη.

Ποια επιλογή εργασίας αποδείχτηκε ανεπαρκής, σε ποια σχέση δεν δοθήκατε ολοκληρωτικά, ποιον φίλο δεν εκτιμήσατε, ποιον άπορο δε βοηθήσατε, έχοντας τη συνείδησή σας ήσυχη, όταν πράξατε βασιζόμενοι στο συναίσθημα.

Ο Τόμας Καρλάιλ είχε πει: «Ο πιο ανιαρός απ’ όλους τους θνητούς είναι ο συναισθηματικός άνθρωπος». 

Μάλλον αυτός ο άνθρωπος δεν είχε λάβει υπ᾽ όψιν του πως η ζωή είναι έρωτας.

Και προσωπικά στοιχηματίζω πως θα δίνατε τα πάντα για να ιδρώσετε από έρωτα ένα βράδυ παρορμούμενοι απ᾽ το συναίσθημα.

Να ματώσετε ένα ζευγάρι χείλη απ᾽ το πάθος σας κι όχι απλά επειδή θα ήσασταν αναγκασμένοι να τα φιλήσετε.

12:31 μ.μ.