Πριν γίνει κάποιος γονιός τα Σαββατοκύριακά του είναι συνώνυμα της ανεμελιάς, του ξεφαντώματος και του ποτού. Κάθε αργία μπορεί να κρύβει όση περιπέτεια θέλεις και αντέχεις. Υπάρχουν περιπτώσεις που μπορεί να πονάει λίγο περισσότερο το κεφάλι από το hangover, να έχεις συμφωνήσει σε πράγματα που δε θα έλεγες «ναι» νηφάλιος και να έχεις υποσχεθεί αιώνια αγάπη σε ένα πρόσωπο, του οποίου το όνομα σου διαφεύγει αυτή τη στιγμή. Το πιο περίεργο από όλα, όμως, είναι ότι θεωρείς δεδομένο πως έτσι θα είναι η ζωή σου από εδώ και πέρα…
Και
κάποια στιγμή έρχονται τα πάνω κάτω
γιατί γίνεσαι γονιός και αυτό -πέρα από
όποια πλάκα- είναι κάτι πραγματικά
μαγικό. Η ανεπανάληπτη πληρότητα που
νιώθεις, είναι το πιο ισχυρό ναρκωτικό.
Τι να σου πουν τώρα τα απλά ποτά; Η αγάπη
που αισθάνεσαι για αυτό το πλάσμα ή αυτά
τα πλάσματα σε κάνει να συμφωνείς όλη
την ώρα σε πράγματα που δε θα
έκανες, αν δεν ήσουν επηρεασμένος
από αυτό το συναίσθημα. Και επειδή έχει
γυρίσει ο τροχός υπόσχεσαι καθημερινά
αιώνια αγάπη και αφοσίωση σ’ ένα
προσωπάκι, του οποίου το όνομα δεν θα
ξεχάσεις ποτέ.
Έτσι,
τα Σαββατοκύριακά σου περιλαμβάνουν
πλέον πολλές βόλτες, παιχνίδι αλλά και
πάρτι. Μη χαίρεσαι, όχι από αυτά τα πάρτι
που ήξερες… Από τα άλλα που δεν πας για
να διασκεδάσεις, αλλά για να συνοδεύσεις
το παιδί σου. Αν φυσικά είσαι τυχερός
και το πάρτι το κάνει οικείο πρόσωπο,
τότε είναι πιο πιθανό να περάσεις και
ο ίδιος καλά, καθώς θα βρίσκεσαι ανάμεσα
σε ανθρώπους που γνωρίζεις και μπορείς
να πεις και δυο κουβέντες παραπάνω, να
πιείς και ένα ποτήρι κρασί και να περάσεις
ευχάριστα το Σαββατόβραδό
σου.
Όμως,
τις περισσότερες φορές η σχολική τσάντα
περιέχει προσκλήσεις από ένα παιδί που
δεν έχεις καν ακούσει και πηγαίνει μαζί
με το δικό σου το παιδί αγγλικά, κιθάρα,
ποδόσφαιρο, καράτε. Έτσι, βρίσκεσαι να
κάθεσαι ανάμεσα σε άγνωστους ανθρώπους
τους οποίους δε θα ξαναδείς σύντομα.
Για την ακρίβεια, θα τους δεις τον επόμενο
χρόνο στον ίδιο χώρο και θα λέτε ακριβώς
τα ίδια πράγματα.
Είναι
κοινό μυστικό πως στα παιδικά πάρτι
πάνε κυρίως οι μαμάδες. Η παρουσία των
μπαμπάδων είναι συνήθως σπάνια και όταν
γίνεται αυτό συνήθως ξεχωρίζουν σαν τη
μύγα μέσα στο γάλα. Το σημείο που κάθονται
οι γονείς μοιάζει λίγο με εκκλησία,
καθώς αυτομάτως χωρίζονται σε άντρες
και γυναίκες. Συζητούν σιγά, ενώ
παρακολουθούν τους μικρούς πρωταγωνιστές
του πάρτι. Τα θέματα της συζήτησης είναι
τα βασικά… Οι άντρες συνήθως μιλούν
για ποδόσφαιρο και πολιτική. Οι γυναίκες
μιλούν για τα παιδιά: μαθήματα,
δραστηριότητες και διατροφή. Η φράση
«εσείς σε ποιο κεφάλαιο είστε στην
ιστορία;», που δεν είχες ξεστομίσει
ποτέ ως παιδί, τώρα βγαίνει αγόγγυστα
από τα χείλη σου.
Οι
τύποι των μαμάδων που συναντάς στα πάρτι
είναι συνήθως οι εξής:
Η
πορωμένη μαμά. Πρόκειται για τη γυναίκα
που έχει πρόσφατα ανακαλύψει κάτι που
της άλλαξε τη ζωή και έχει βαλθεί να
βάλει κι εσένα σ’ αυτόν το δρόμο. Θες
δε θες. Μπορεί αυτό το κάτι να είναι μια
νέα επαναστατική διατροφή χωρίς γλουτένη,
λακτόζη, pda ή πυρίτιο. Άλλες πάλι φορές
μπορεί να είναι μια σειρά τάπερ, μια νέα
γυμναστική, μια ενυδατική κρέμα ή ένας
καταπληκτικός δάσκαλος. Δεν έχει και
πολλή σημασία. Αν σε βάλει στόχο θα σου
μιλάει μέχρι να σε πείσει και να σε κάνει
σαν εκείνη.
Στην
απέναντι όχθη βρίσκεται η παρατημένη
μαμά. Δεν ελπίζει τίποτα, δεν φοβάται
τίποτα, δεν μοιάζει καθόλου ελεύθερη.
Εδώ και χρόνια δεν έχει καθόλου προσωπική
ζωή και τρέχει πίσω από τα παιδιά της.
Έρχεται πρώτη και φεύγει τελευταία,
καθώς δεν θέλει να τους χαλάσει χατίρι.
Μιλάει πάντα στον πληθυντικό, όχι σε
σένα αλλά για εκείνη και το παιδί της:
«Κάθε απόγευμα έχουμε καράτε»,
«διαβάζαμε εχθές όλη μέρα μαθηματικά»,
«πήραμε άριστα στην ιστορία».
Πολύ
συχνά θα συναντήσεις και τη μαμά
δεσμοφύλακα. Αν κάθεσαι αραχτός
μαζί με τους άλλους γονείς δε θα τη δεις
γιατί είναι όρθια για να επιβλέπει και
να μαλώνει τα παιδιά -και συγκεκριμένα
το δικό της. Ίσως την πετύχεις κάποια
στιγμή που έχει παρ’ ελπίδα σταματήσει
να το παρακολουθεί για να πιει μια γουλιά
νερό βρε αδερφέ. Τότε θα
έρθει να τη βρει εκείνο και να τη ρωτήσει
αν κάνει να φάει τούρτα ή να της παραπονεθεί
που κάποιο άλλο παιδάκι το έσπρωξε. Έτσι
επιστρέφει και πάλι σ’ αυτό που ίδια
αποκαλεί «καθήκον».
Η
μαμά social media. Αν θες να της μιλήσεις,
πρέπει να της κάνεις αίτημα φιλίας στο
facebook και να τα πείτε στο chat, διότι δεν
το’ χει με τη live συνομιλία. Τα πάρτι
αποτελούν για αυτή την τέλεια ευκαιρία
να σερφάρει στο internet και να χαζέψει στα
υπόλοιπα social media. Φυσικά δεν κάνει μόνο
αυτό… Στα διαλείμματα βγάζει φωτογραφίες
την τούρτα και τα παιδιά για να τα
ανεβάσει στο Instagram. Άμα θέλεις να σε
συμπαθήσει, δώσε της τον κωδικό του
wi-fi.
Τελευταία
και καταϊδρωμένη (κυριολεκτικά
και μεταφορικά)
έρχεται πάντα στα πάρτι η
μαμά ψάχνομαι.
Είναι ντυμένη υπερπαραγωγή, η ψηλή γόβα
έχει ριζώσει πλέον στα πόδια της και
βγαίνει μόνο με χειρουργική επέμβαση.
Δεν κάθεται ποτέ με τις άλλες μαμάδες.
Τριγυρνάει ανάμεσα στους άντρες και
ανοίγει νέα θέματα συζήτησης. Είναι
διαρκώς αγχωμένη γιατί έχει έρθει από
κάπου άλλου (πάρτι, θέατρο, δραστηριότητα)
και φεύγει γρήγορα για την επόμενη
κοινωνική υποχρέωση (άλλο πάρτι,
εστιατόριο κ.λπ.).
Υπάρχουν
και άλλες, μικρότερες κατηγορίες μαμάδων
που θα συναντήσεις σε παιδικά πάρτυ. Η
συμβουλή μου: Κάτσε και απόλαυσέ τες.
Αφού δεν μπορείς να το αποφύγεις,
τουλάχιστον πέρασε καλά. Θα έχει και
τσάμπα τούρτα!
