Ο τσιφούτης του πρώτου ραντεβού

Δε θα ξεχάσω ποτέ τον Δαμιανό. Είναι ο άντρας που χαράχτηκε στο μυαλό μου, περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο. Παρότι έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που συναντηθήκαμε, είναι σαν να μη πέρασε μια μέρα. Τον ερωτεύτηκα; Όχι! Τον αγάπησα; Όχι βέβαια! Έζησα όμορφα μαζί του; Όχι, όχι, όχι! Τον ήξερα; Μόνο για δυο ώρες.

«Τι ήταν τότε, ρε συ, που τον κάνει τόσο ξεχωριστό;» θα με ρωτήσετε με απορία και δικαίως. Μία είναι η απάντηση και κάθε γυναίκα αλλά και κάθε λογικός άνδρας θα καταλάβει: η τσιγκουνιά του!

Είχαμε γνωριστεί σε μια κοινή παρέα και μου ζήτησε το τηλέφωνό μου. Γοητευτικός πιλότος, με χιούμορ και ωραίο σώμα, είπα γιατί όχι; Βγήκαμε, λοιπόν, και το απογευματινό ραντεβού κυλούσε διασκεδαστικά. Εγώ παρήγγειλα καφέ, εκείνος ποτήρι κρασί λευκό. Και ήρθε η ώρα να πληρώσουμε. Έρχεται ο λογαριασμός: εφτάμιση ευρώ. Ο καφές μου τρια ευρώ και το κρασί του τεσσεράμιση. Βγάζει πενηντάρικο, βγάζω δεκάρικο.

Ακολουθεί διασκεδαστικός διάλογος, με την σερβιτόρα να παρακολουθεί πάνω από το κεφάλι μας:

- Α, έχεις δεκάρικο.

- Ναι.
- Ε, ας μη το βάλουμε το κορίτσι να ψάχνει ρέστα. Ορίστε. (παίρνει το δεκάρικό μου και το δίνει).

Η σερβιτόρα αφήνει τα δυόμιση ευρώ στο τραπέζι και φεύγει κοιτώντας με με λύπηση. Ανοίγω την τσάντα και βάζω το πορτοφόλι μέσα με ύφος «γαμώ την ξεφτίλα μου, θα τ’ αφήσω φιλοδώρημα». Σηκώνομαι, σηκώνεται, παίρνει τα δυόμιση ευρώ, τα βάζει στην τσέπη του και φεύγουμε ο καθένας για το αυτοκίνητό του.

Ο τύπος ήταν ανεκδιήγητος: όχι μόνο δεν πλήρωσε στο πρώτο ραντεβού αλλά έβγαλε κέρδος δύομιση ευρώ!

Αυτή η ιστορία αποτελεί πια ανέκδοτο στις παρέες με τις φίλες μου. Επίσης, είμαι σίγουρη ότι οι φίλες μου το είπαν στις δικές τους και εκείνες στις δικές τους και ο Δαμιανός έχει γίνει ανέκδοτο σε πολλές πολλές γυναικοπαρέες.

Από τότε, έχω ακούσει διάφορες παρόμοιες ιστορίες για άνδρες που φέρονται σαν τσίπηδες στα πρώτα ραντεβού. Ειλικρινά, αδυνατώ να καταλάβω τη λογική πίσω από αυτό.

Ευτυχώς ή δυστυχώς, υπάρχει σαβουάρ βιβρ στο πρώτο ραντεβού με μια γυναίκα. Όσο χρονών και να είσαι, ό,τι δουλειά και να κάνεις, ακόμη κι αν είσαι φοιτητής ή άνεργος, όταν βγαίνεις με μια γυναίκα, χρειάζεται να κεράσεις εσύ τα ποτά ή το φαγητό. Πρόκειται για άγραφο νόμο που πάει πολλές γενιές πίσω και ποιός είσαι εσύ που θα τον χαλάσεις;

Άλλωστε εσύ είσαι ο άνδρας. Το αρσενικό. Το ισχυρό φύλο. Θες να εντυπωσιάσεις. Να δείξεις ότι είσαι πιο δυνατός. Ότι στέκεσαι πιο ψηλά. Ότι ξέρεις τη θέση σου.

Συμβολικά, η κίνηση «πληρώνω τα ποτά στα πρώτα ραντεβού» δείχνει ότι είσαι ένας άνδρας που στέκεται στα πόδια του, που ξέρει να εκτιμά τη γυναίκα που τον συνοδεύει, που ο πατέρας του του έχει δώσει αρχές, που σέβεται αυτό που ατέλειωτες γενιές έχουν εδραιώσει στο παρελθόν, που έχει τον τρόπο του να τα καταφέρνει.

Τι κι αν η γυναίκα που βγαίνεις κερδίζει πιο πολλά χρήματα από σένα; Τι κι αν είναι μεγαλύτερή σου; Τι κι αν δε σ' αρέσει, γιατί το ραντεβού δεν εξελίχτηκε καλά; Η κίνησή σου αυτή δείχνει έναν άνδρα large, που ξέρει να δίνει και δε στέκεται στη μιζέρια των πέντε, δέκα, είκοσι ευρώ.

Οι παλιές γυναίκες συμβούλευαν τις νεότερες «μην πάρεις άνδρα τσιγκούνη στα λεφτά γιατί θα είναι και στα αισθήματα». Η αλήθεια είναι πως η τσιγκουνιά δεν περιορίζεται ποτέ μόνο στα χρήματα. Συνήθως αγγίζει όλη την ύπαρξη του μίζερου. Με τον ίδιο τρόπο που τον πονάει η καρδιά του να σου κεράσει το ποτό, θα τον πονάει για να σε αγκαλιάζει ζεστά, να σου πει σ αγαπώ, να σε βάλει στη ζωή του, να σου δώσει χώρο.

Εννοείται πως υπάρχουν και πολλοί άνδρες που είναι ιδιαίτερα γενναιόδωροι με τα χρήματα και καθόλου με τα αισθήματα, όμως πρόκειται για μια ειδική κατηγορία ανδρών γνωστοί και ως «δίνω για να μη δοθώ» και χρειάζεται ξεχωριστό άρθρο για να αναλυθεί.

Φίλοι άνδρες, ξέρω πως περνάτε δύσκολα. Η εποχή που διανύουμε έχει κατά κύριο λόγο πλήξει εσάς αφού το οικονομικό – επαγγελματικό είναι ένα κομμάτι που αν δεν κυλάει ομαλά, τσακίζει όλη σας την ύπαρξη. Παρ' όλα αυτά, μην ξεχνάτε βασικούς κανόνες συμπεριφοράς: κερνάμε πάντα, μα πάντα μια γυναίκα στα πρώτα ραντεβού. Δε λέω να γίνεται για πάντα, ούτε φυσικά ότι θα γίνετε οι χορηγοί της αν δεν το επιθυμείτε. Όμως στα στάδια της γνωριμίας που εκείνη έρχεται πανέμορφη και περπατά δίπλα σας τραβώντας όλα τα βλέμματα και κάνοντας άλλους άνδρες να σας ζηλεύουν, αξίζει να δείξετε κι εσείς τον θαυμασμό και την εκτίμησή σας έμπρακτα.

Μη φέρεστε τσίπικα, μην υπολογίζετε τα δέκα ευρώ. Κανείς δε χάθηκε από τέτοια ποσά.

Στην τελική, γιατί να γίνετε η συζήτηση στα γυναικεία πηγαδάκια, ο άνδρας που θα γελάνε άπειρες γυναίκες μαζί του και που οι άλλοι άνδρες θα αποκαλούν «ντροπή του φύλου μας»; Σταθείτε στο ύψος των περιστάσεων και δε θα χάσετε.

Αντίθετα, σε βάθος χρόνου, εσείς θα είστε οι κερδισμένοι!