Τον τελευταίο καιρό βλέπουν διάφορα τα μάτια μου, γι' αυτό και μπήκα στη διαδικασία να το ψάξω. Διάφορες σελίδες του «Facebook», προωθούν το φεμινισμό σε σημείο που με πιάνει εμετός.
Ναι, ξέρω θα πείτε τα κλασικά, σεξιστής, μισογύνης,
αρχίδι και δε συμμαζεύεται. Πριν ξεκινήσει, λοιπόν, το άπλετο σκατό οι ευχές
ψόφου κι όλα εκείνα τα ωραία κοσμητικά επίθετα που έχετε να μου προσάψετε, ας τα
βάλουμε σε μια σειρά.
Τι είναι κατ' αρχάς ο φεμινισμός; Πάω στοίχημα πως οι
οκτώ στις δέκα δεν έχετε καν ιδέα για τις βασικές αρχές της ιδεολογίας του. Ο
φεμινισμός, λοιπόν, προασπίζει την ισότητα μεταξύ των δύο φύλων στην κοινωνία.
Όχι την ανωτερότητα του θηλυκού φύλου.
Ο φεμινισμός δημιουργήθηκε για να προστατεύει τις μειονότητες
και να υπερασπίζεται τα συμφέροντα τους.
«Τι είπες τώρα βρε μεγάλε ανθρωπιστή Καλαμπούκα», σκέφτεσαι
κοροϊδεύτηκα.
Λέω με απλά κι εντελώς κατανοητά λόγια την ορολογία.
Εσύ που θέλεις να προασπίσεις τα δικαιώματά σου και να
υπερασπιστείς τις συντρόφισσες τι πρέπει να κάνεις; Μήπως πρέπει να κατέβεις
παρέα με την «Α21» να φωνάξεις και να πολεμήσεις την παράνομη πορνεία; Μήπως θα
έπρεπε να πας μια βόλτα μέχρι την πρόνοια να βοηθήσεις ανήμπορες γυναίκες που
κάποιο αρχίδι δέρνει συστηματικά στο σπίτι; Ή μήπως να ενημερώσεις κάποια
κοπέλα για τα δικαιώματα της, όταν η οικογένειά της την πιέζει να κάνει
έκτρωση;
Όχι βέβαια!
Φτάνει να φτιάξεις μια σελίδα και να κράζεις όλα τα
σεξιστικά στάτους που ποστάρουν τα δεκαπεντάχρονα. Φτάνει να βρίσκεις σχόλια από καθυστερημένους
που στην πραγματικότητα κανείς δεν παίρνει σοβαρά και να τα κάνεις printscreen.
Μπράβο, αγαπητές! Καταφέρατε να πατάξετε την πατριαρχική
φιγούρα και τα στερεοτυπικά πρότυπα από τις οθόνες των υπολογιστών. Όχι,
αλήθεια, μπράβο. Το έργο σας είναι τόσο σημαντικό όσο το σφουγγάρισμα του
δρόμου στη βροχή.
Δύο πράγματα μου έρχονται έτσι γρήγορα στο μυαλό. Το
πρώτο είναι η ανάγκη αποδοχής απ' τον κοινωνικό περίγυρο έστω και με τη μορφή
των likes. Το
δεύτερο είναι πως πάσχεις από φθόνο του πέους. Πράγμα που σημαίνει κόμπλεξ. Μην
ανησυχείς, εμείς εδώ στο ilov.gr μπορούμε
να σε βοηθήσουμε. Soultreatment@ilov.gr, στέλνεις ανώνυμο mail και θα λάβεις απάντηση από καταρτισμένους
ψυχολόγους για την περίπτωσή σου. Φτάνει να το αποδεχθείς.
Δεν είσαι φεμινίστρια, γλυκιά μου, πάρ' το χαμπάρι. Φεμινίστρια
ήταν η μάνα μου που είχε δέκα κιλά αρχίδια να με πάρει μακριά απ' τον αλκοολικό
πατέρα μου και να με μεγαλώσει με αρχές και δόξα τω θεώ με αντίληψη.
Προκαλείς για να προκαλείς, κι ό,τι δεν ταιριάζει με τη δική σου ακραία ιδεολογία πρέπει, ντε και καλά, να μην ταιριάζει και με τι δική μας,
διαφορετικά είναι σεξιστικό.
Απλό παράδειγμα; Τα gay parades.
«Αν ήταν κανονικά ζευγάρια ή τίποτα γκομενάρες που
κυκλοφορούν ημίγυμνες στο δρόμο δε θα σας ενοχλούσε», ακούω να λέτε συνέχεια.
Βρε, Μόγλη. Αν γινόταν η παρέλαση κόσμια λες να πείραζε;
Δηλαδή εσένα δε σε πειράζει να κυκλοφορούν άντρες και γυναίκες γυμνοί στους δρόμους
και να βάζουν δάχτυλα στους κώλους τους, ενώ έξω κυκλοφορούν μικρά παιδιά. Ξέρεις πολύ καλά πως γίνονται αυτά κάθε φορά. Δεν
έχει να κάνει με το φύλο. Έχει να κάνει με την αισθητική. Από την οποία μάλλον δεν
έχεις.
Κάποια πράγματα είναι προσωπικά. Όχι το δικαίωμα της ελεύθερης
έκφρασης, όχι το δικαίωμα των «πιστεύω» και των σεξουαλικών σου προτιμήσεων, σίγουρα όμως το τι κάνεις στο κρεβάτι
σου είναι, και δεν είναι ανάγκη να το βλέπουμε στις πλατείες.
Συνοψίζοντας, λοιπόν. Η συμπερίφορά σου δεν είναι τίποτα καλύτερο από
αυτούς που γράφουν: «Έχω εκατό like
για
όποιον αγαπάει αυτή τη στιγμή;» «Έχω χίλια like από αυτούς που γεννήθηκαν το "90;»
Σκέψου καλά. Διαφέρεις σε κάτι; Έχεις βοηθήσει σε κάτι το
κίνημα αυτό; Γιατί στις σελίδες σας δε βρήκα τίποτα για το «Walk for Freedom» που έγινε πρόσφατα. Μόνο
μαλακίες από τετριμμένα κλισέ αρούγκανων.
Διαχωρίζεις τους ανθρώπους σε δύο στρατόπεδα, λες και δεν είναι όλοι το ίδιο. «Αγόρια ατσίδες, κορίτσια κατσαρίδες». Κάνε μας και δύο καραμουζιές με τα δάχτυλα και θα είμαι σίγουρος πλέον πως δεν στέκεις και πολύ στα καλά σου.
Σκέψου καλά. Τελικά είμαι εγώ ο σεξιστής ή μήπως εσύ ένα attention whore της κακιάς
ώρας;
