Έριξες πίσω τους ώμους, ανασήκωσες λίγο το κεφάλι και τα μάτια σου πήραν το χρώμα μιας γλυκιάς υπόσχεσης. «Οδήγησέ με στην ηδονή, πήγαινε με όσο πιο μακριά μπορώ να φτάσω».
Έτσι το γουστάρω. Με χαμηλό
φωτισμό και μειωμένες αντιστάσεις. Να αφυπνίζω τις συγκινήσεις των αισθήσεών
σου και να ενεργοποιώ τους μηχανισμούς του κορμιού σου.
Να ανατριχιάζεις και μόνο με την
ανάσα μου πάνω στο δέρμα σου. Να μου ψιθυρίζεις λέξεις στʾ αυτί καθώς το σώμα
σου θα αλλάζει αποχρώσεις και απαλούς τόνους κάτω τα χείλη και τα δόντια
μου. Θα τραβιέσαι. Θα πονάς. Θα μου ζητάς να σταματήσω. Και θα το κάνω για
λίγο. Θα σʾ αφήσω να ηρεμήσεις και μετά ξανά θα βρίσκω σημεία στο σώμα σου που
έμειναν ανέπαφα.
Θέλω να κάνω το σώμα σου τον δικό
μου προσωπικό χάρτη, έναν χάρτη ηδονής και λαγνείας. Με ηδονίζει η σκέψη
να κυκλοφορείς εκεί έξω με τα σημάδια μου πάνω σου.
Όχι, δε θα σου αφήσω σημάδια σε
σημεία που να φαίνονται. Δε θέλω να σε κοιτάζουν ξένα μάτια και νʾ
αναρωτιούνται τι θυελλώδη βραδιά πέρασες και με ποιόν. Δε θέλω να βλέπουν τον
λαιμό σου και να επιθυμούν να γευτούν ότι κι εγώ.
Δε θέλω να σε σημαδέψω για να
δείξω στους άλλους πως μου ανήκεις. Ναι, είμαι κτητικό ον, αλλά ξέρω πως μου
ανήκεις κάθε φορά που με μισόκλειστα χείλη προσμένεις το επόμενο μου φιλί.
Κάθε φορά που με τραβάς πάνω στο
κορμί σου για να νιώσω τον ηλεκτρισμό σου.
Δε θʾ αφήσω σημάδια που να
φαίνονται. Θα σε φιλήσω λίγο πιο πάνω απʾ το στήθος, στα μπράτσα, γύρω απʾ τα
γόνατα, στη μέση, δίπλα απʾ τον αφαλό σου. Θα σου δαγκώσω τη γάμπα, καθώς θα
κρατάω το πόδι σου ψηλά.
Δε θα ξέρει κανείς για τη νύχτα
που πέρασες παρά μόνο εσύ κι εγώ. Εσύ που θα χαϊδεύεις ένα προς ένα τα σημεία
λίγο πριν γίνουν μελανιές, σημεία που το προηγούμενο βράδυ γευόταν η γλώσσα
μου. Εσύ που θα περνάς με τα δάχτυλά σου κάθε σπιθαμή του κορμιού σου και θα
ξαναφέρνεις στη μνήμη σου κάθε σκηνή σφίγγοντας ελαφρώς τα πόδια σου.
Θα σε έχω κεράσει μια νύχτα
γεμάτη έρωτα για να με σκέφτεσαι συνέχεια. Σου ζητώ συγγνώμη προκαταβολικά αλλά
δεν επιδιώκω την πρόκληση. Βγαίνει αυθόρμητα από μέσα μου.
Θέλω να με φαντασιώνεσαι όταν θα
χωριστούμε. Να με κουβαλάς μαζί σου. Να ξέρεις πως ταξιδεύω αθόρυβα πάνω σου
και χαϊδεύω το κορμί σου σαν πρωινή δροσιά. Να τραμπαλίζει η σκέψη σου ανάμεσα
στις αναμνήσεις μας και στις προσδοκίες της επόμενης βραδιάς.
Θα πνίγεσαι από ζόρικα κι αλήτικα
συναισθήματα για μένα που θα ξεπετάγονται από κάθε σημάδι στο κορμί σου.
Αρρωστάκι θα σε κάνω, περιμένοντας τις επόμενες στιγμές μαζί μου. Αλλά μην
φοβάσαι και εγώ αρρωστάκι έχω καταντήσει απʾ την αίσθηση του κορμιού σου. Με
θρέφει ο έρωτας μου για σένα και δεν ντρέπομαι να το πω.
Εκεί, λοιπόν, θα με βρεις. Εκεί
που θα νιώθεις την ελευθερία όπως ποτέ. Εκεί που ο έρωτας μου θα σημαδεύει το
κορμί σου. Γιατί έτσι πρέπει να είναι ο έρωτας. Αιχμηρός, με τσαμπουκά, πολύ πάθος
και με σημάδια που ζητούν απεγνωσμένα να ανανεωθούν.
«Σʾ έχω ζήσει» θα μπορώ να πω,
χρόνια αργότερα, κι αυτό θα μου αρκεί.
